W PRL był opozycjonistą i piłkarzem Elany Toruń. Obecnie pełni funkcję magistra braci studentów Niderlandzkiej Prowincji Dominikanów. Jako uczeń pytał, dlaczego zomowcy zastrzelili górników protestujących przy kopalni Wujek. Teraz upomina się o prawa mniejszości i demaskuje kościelną obłudę. Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

W sierpniu 2020 roku po słowach arcybiskupa Marka Jędraszewskiego o "tęczowej zarazie" Gużyński zaapelował do wiernych o pisanie listów do hierarchy z "wyrazem oczekiwania, że honorowo poda się do dymisji". Został za to ukarany wysłaniem do jednego z klasztorów kontemplacyjnych na trzytygodniową pokutę. Potem wyjechał do Holandii, żeby pracować tam z dominikańskim narybkiem.

- Trzech czarnoskórych angielskich piłkarzy nie strzela karnego na koniec finałowego meczu zeszłorocznego Euro i to wystarcza, aby fala rasistowskiej nienawiści zalała internet. To jeden z wielu przykładów, który pokazuje, że to, co mniej lub bardziej zasadnie możemy nazwać społeczeństwem sieci, czyli społeczeństwem, którym staliśmy się dzięki bezpośredniemu dostępowi do wypowiedzi publicznej, jest społecznością skrajnie ambiwalentną. W tej perspektywie patrzę na każdą mniejszość, która przez swą odmienność wzbudza u innych agresję, niepokój lub lęk. Społeczeństwo sieci stanowi między innymi nową odsłonę ludzkiej brutalności wobec odchyleń od reguł działania społecznego - mówi w rozmowie dla Magazynu TVN24.

Anna Kwaśny: Była "tęczowa zaraza", teraz od innego duchownego słyszymy o "sześciu kolorach, które w publicznej wiedzy i świadomości są oznaką zaburzeń, zboczeń i odchyleń". Nic się nie zmieniło?

Ojciec Paweł Gużyński: Na "tęczową zarazę" zareagowałem zaproszeniem ludzi, by wysyłali maile lub oldskulowe listy do arcybiskupa z wyrazem dezaprobaty. Jednocześnie zaznaczyłem wyraźnie, aby trzymali się pewnych zasad. Żeby dezaprobata i uwagi były wyrażone w sposób cywilizowany i taki, który nie podważa szacunku osoby, do której się zwracamy. Zależało mi na tym, bo sedno problemu polegało na naruszeniu szacunku do osób LGBTQ+. Żeby to było skuteczne, sensowne, broniło się samo przez się, nie wolno było, nawet w zdecydowanej reakcji na słowa arcybiskupa, powielić jego niegodziwości. W zdecydowanej większości przypadków się udało.

Ta debata pełna jest agresywnych słów, emocji, uprzedzeń, ignorancji. Dla mnie to bezsporny fakt, a nie próba oceny sytuacji. Dlatego warto być Don Kichotem, realistą, więc stanąć do walki ze szlachetnych pobudek i z pełną świadomością tego, z czym trzeba się zmierzyć. Zaproponować coś, co zmieni sposób rozmawiania. Różnimy się w opiniach, ocenach, to naturalny stan rzeczy. Tak powinno być, pluralizm nie jest niczym złym, a wręcz pożądanym. Dlatego ogromnie niepokoją mnie kolejne zdarzenia, świadczące o tym, że odmienność czyichś poglądów nie jest traktowana jako pozytywny potencjał, lecz czynnik mobilizujący do używania bezwzględnej przemocy wobec tych, którzy nie są "rządomyślni".