Południowa Skandynawia, Dania, Niemcy, Belgia, Holandia, Anglia, Polska, państwa nadbałtyckie, Białoruś, Ukraina, Słowacja, Rumunia i Bułgaria to kraje, w których w godzinach rannych oraz przedpołudniowych królują gęste mgły.
Ta część Europy znajduje się pod wpływem wyżów z centrami nad Skandynawią i nad Alpami oraz płytkiego niżu znad Karpat. Słaba cyrkulacja powietrza i silne wypromieniowanie ciepła nocą sprawiają, że powstają mgły ciągnące się z przerwami tysiące kilometrów.
Cecha szczególna jesieni
Mgły mają na ogół charakter radiacyjny, choć miejscami, np. na Bałkanach, adwekcyjny, czyli napływowy. Cechują się zmienną gęstością, dzięki czemu mocno zmienia się w nich widzialność (wynosi od 900 do 100 m, miejscami przechodzi w zamglenia).
To jesienne mgły, które w październiku powinny rozmywać się około południa i przechodzić w szarą chmurę Stratus, która ma nisko zawieszoną jednostajną podstawie. Następnie powinna zajść przemiana Stratusa w wyższy, porozrywany i skłębiony Stratocumulus.
Mgły przez cały dzień
Jednak w miejscach o szczególnych uwarunkowaniach, tj. wilgotnych, niżej położonych, mgły mogą utrzymać się do godzin wieczornych, by w nocy ponowne gęstnieć i brać w swe posiadanie kolejne regiony.
Mgły, obejmujące jedną trzecią kontynentu europejskiego, powodować mogą utrudnienia w komunikacji lądowej i lotniczej.
Autor: Arleta Unton-Pyziołek / Źródło: TVN Meteo