Profesor Huras: Podjąłem jednoznaczną decyzję. Kazałem zakończyć ciążę w sposób radykalny

Pod koniec maja w szpitalu w Nowym Targu (Małopolska) zmarła 33-letnia Dorota. Kobieta trafiła tam w piątym miesiącu ciąży po odpłynięciu wód płodowych. Zmarła po trzech dniach z powodu wstrząsu septycznego. Śledztwo w sprawie jej śmierci prowadzi katowicka prokuratura regionalna.

REPORTAŻ PROGRAMU "UWAGA! TVN": Śmierć ciężarnej Doroty w szpitalu w Nowym Targu. "Lekarze mieli trzy dni na podjęcie decyzji"

O sprawę 33-latki pytany był w piątkowym wydaniu "Jeden na jeden" w TVN24 gość Agaty Adamek - profesor Hubert Huras, kierownik Oddziału Klinicznego Położnictwa i Perinatologii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, konsultant wojewódzki do spraw ginekologii i położnictwa.

- Nie można na razie mówić o błędzie lekarskim, gdyż trwa postepowanie wyjaśniające, postępowanie prokuratora. Kiedy postępowanie się skończy, będą opinie biegłych i zostanie komuś postawiony zarzut, wtedy będziemy mogli komentować, czy był to błąd lekarski, czy decyzje były źle podejmowanie. Na razie stała się wielka tragedia, pacjentka umarła w mechanizmie wstrząsu septycznego, niewydolności wielonarządowej, należy współczuć mężowi pacjentki, całej rodzinie, ale na razie za wcześnie jest na stawianie jednoznacznych wyroków - odpowiedział.

Huras zaznaczał, że "jeśli chodzi o polskie prawo, to w sytuacji zagrożenia życia pacjentki prawo stanowi jednoznacznie, że w przypadku życia ciężarnej możemy ciążę na każdym jej etapie skończyć, nawet jeśli płód jest żywy".

- Tutaj pragnę podkreślić, że kiedy zagrożone jest życie kobiety w ciąży, nie obowiązuje nas klauzula sumienia, ratujemy matkę, ratujemy dziecko, jeżeli jest to możliwe, bo przeżycie dziecka poniżej 22. tygodnia nie jest możliwe, natomiast w sytuacjach, kiedy zagrożone jest życie, my lekarze musimy ratować matkę - tłumaczył.

Szpital skontaktował się z profesorem Hurasem dwie godziny po tym, gdy badanie USG, po czterech dniach pobytu Doroty w szpitalu, wykazało obumarcie dziecka. Profesor w programie pytany był, jak przebiegała ta rozmowa.

- Nie zadzwoniono do mnie, tak jak niektóre media mówią, żebym udzielił zgody na zakończenie ciąży. Jest to absurd i wielkie pomówienie. Zadzwoniono na konsultację, przedstawiając stan pacjentki i prosząc po prostu o konsultację konsultanta wojewódzkiego, czyli osoby, która nadzoruję opiekę położniczą, zarówno w Małopolsce, jak i w innych województwach. W takim celu do mnie zadzwoniono i wysłuchano mojego zdania - opisał.

Dopytywany, czy w sytuacji 33-latki był to jeszcze moment na konsultację i czy lekarze powinni mieć w tamtym momencie jakiekolwiek wątpliwości, Huras odpowiedział: - W tym przypadku koledzy zadzwonili i zapytali się, jakie ja bym wybrał tu postępowanie.

- Trudno mi oceniać, bo istnieje tajemnica lekarska, tajemnica postępowania, czy ta konsultacja była w porę - dodał. - Ja podjąłem jednoznaczną decyzję. Kazałem zakończyć tę ciążę w sposób bardzo radykalny - wspomniał.

Profesor zwrócił uwagę, że sytuacja przy wstrząsie septycznym jest "sytuacją dynamiczną". - Taki zabieg, wycięcia okołoporodowego macicy z dzieckiem, jest zabiegiem bardzo trudnym i bardzo poważnym - przypomniał.

- Ja podjąłem taką decyzję, natomiast koledzy nie dzwonili po to, żeby podjąć decyzję o zakończeniu ciąży - powtórzył.

Czytaj także: Pełnomocniczka rodziny zmarłej pani Doroty: pozbawiono ją prawa decyzji, czy chce ryzykować swoim życiem

Dopytywany, czy lekarze nie zadzwonili na konsultację za późno, profesor odparł, że "trudno oceniać, bo to problem wstrząsu septycznego".

- Samo w sobie odpłynięcie płynu owodniowego poniżej 22. tygodnia, jak wziąć książki i wytyczne, nie jest wskazaniem do zakończenia ciąży - mówił dalej. Na zwrócenie uwagi, że mąż Doroty przekazał, że jego żona nie wiedziała, że jej ciąża jest nie do uratowania, profesor odpowiedział, że ten wątek wyjaśnią śledczy.

W rozmowie zauważono, że w szpitalu w Nowym Targu od 2018 roku nie dokonano żadnej terminacji ciąży. - Nie tylko w tym szpitalu nie dokonywano zabiegów poronień indukowanych. Zgodnie z obowiązującym w tamtym czasie prawodawstwem nie wykonywały tego też inne szpitale - odpowiadał na to profesor. - Ja myślę, że powinna być jakaś kontrola z zakresu procedur wykonywanych objętych kontraktem Narodowego Funduszu Zdrowia - dodał.

Powtórzył przy tym, że prawo stanowi, że w sytuacji zagrożenia życia kobiety ciężarnej klauzula sumienia nie obowiązuje.

Podkreślił, że "obecnie jest dramat, jeśli chodzi o wybieralność specjalizacji z zakresu położnictwa i ginekologii". - To jest niesamowita sprawa. 20 lat temu, kiedy starałem się o otwarcie specjalizacji, to czekałem na miejsce specjalizacyjne dwa lata. Teraz nikt nie chce - wspomniał.

Huras w rozmowie przyznał, że położników "aktualnie rozlicza się tylko i wyłącznie z powikłań". - Nikt nie bierze pod uwagę sukcesów, na przykład to, że prowadziliśmy ciążę pięcioraczą, sześcioraczą jako jedyni w Polsce i nagle jest zdarzenie niepożądane i już jesteśmy na ustach mediów - mówił.

Dodał, że występuje także "olbrzymi problem ze znalezieniem ludzi do pracy w szpitalach". - Jeżeli ktoś wybiera tę specjalizację, ucieka do poradnictwa ambulatoryjnego, a także do pracowni ultrasonograficznych. Natomiast znaleźć kogoś, żeby kierował blokiem porodowym czy oddziałem patologii ciąży, to są aktualnie pojedyncze osoby - zwracał uwagę.

- Wracając do klauzuli sumienia, wybierając tę specjalizację, zdawałem sobie sprawę, że pracując w szpitalu będę musiał wykonywać jakieś zabiegi, które są zabiegami bardzo traumatycznymi, czy to dla zespołu, czy to dla pacjentki. Zawsze, wybierając tę specjalizację, biorąc swoje przekonania, można zrezygnować z pracy w szpitalu. Można pracować w poradniach, można pracować w pracowniach ultrasonograficznych i wtedy nie ma się kontaktu z takimi zabiegami - podkreślił.

Wracając do przypadku 33-latki, profesor wymieniał, że jeżeli markery stanu zapalnego rosły, a biegli wykażą, że decyzje lekarzy były podjęte za późno, "to będzie to miało charakter nieprawidłowego postępowania". - Tylko trzeba sobie zadać pytanie, czy przy danym patogenie, wcześniejsza decyzja też dawałaby większe szanse, bo wstrząs septyczny jest najcięższym powikłaniem, jednym z najczęstszych przyczyn umieralności okołoporodowych - tłumaczył.

Pytany, który zapis ustawy - przed czy po orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego - był z jego punktu widzenia lepszy, Huras odpowiedział, że w jego ocenie "istnieje szereg wad rozwojowych, gdzie kontynuowanie ciąży, szczególnie przy wadach letalnych, które charakteryzują się tym, że ciążą obumrze w trakcie jej trwania, stanowi czynnik ryzyka, jeśli chodzi o powikłania".