Opustoszały plac Świętego Piotra, papież leżący samotnie pod krzyżem. Wielki Piątek w czasie pandemii

Źródło:
PAP, Reuters

W Wielki Piątek przed Bazyliką Świętego Piotra odbyła się Droga Krzyżowa pod przewodnictwem papieża Franciszka. Po raz pierwszy od 56 lat nie prowadziła ona przez rzymskie Koloseum, ale przez pusty, zamknięty z powodu pandemii koronawirusa plac bez wiernych. Wcześniej papież przewodniczył liturgii Męki Pańskiej.

Wielki Piątek w Kościele katolickim to upamiętnienie Męki Pańskiej i śmierci Jezusa Chrystusa na krzyżu. W tym dniu w kościołach nie ma mszy świętej, ale odbywa się specjalne nabożeństwo. W Watykanie w Bazylice Świętego Piotra papież Franciszek przewodził liturgii Męki Pańskiej.

Papież na podłodze Bazyliki Świętego Piotra

Zwykle w takim nabożeństwie uczestniczą kardynałowie, biskupi i tysiące wiernych, jednak w związku z pandemią koronawirusa, papieżowi towarzyszyli tylko najbliżsi pomocnicy. Franciszek położył się na podłodze wewnątrz bazyliki i tylko on ucałował na koniec nabożeństwa krucyfiks. Zwykle jest on również całowany przez każdego kardynała, arcybiskupa i biskupa, którzy przebywają na uroczystości.

Droga Krzyżowa na opustoszałym placu Świętego Piotra

Następnie na opustoszałym placu Świętego Piotra odbyła się Droga Krzyżowa. Po raz pierwszy od 56 lat nie odbywała się w rzymskim Koloseum. Wśród niosących krzyż były dwie pięcioosobowe grupy. Pierwsza to delegacja więzienia Due Palazzi z Padwy, gdzie powstały tegoroczne rozważania towarzyszące 14 stacjom Drogi Krzyżowej. W drugiej grupie szli lekarze i personel pielęgniarski z watykańskiej przychodni.

Trasa Drogi Krzyżowej prowadziła wokół obelisku na placu i wytyczona jest przez światła.

Na nabożeństwo transmitowane przez watykańskie media na cały świat przyniesiono krzyż Świętego Marcelego z jednego z rzymskich kościołów. Krucyfiks, przed którym już kilka razy modlił się Franciszek, noszono przez Wieczne Miasto w procesjach w XVI wieku w czasie zarazy.

Teksty rozważań, przygotowanych w zakładzie karnym w Padwie, koncentrowały się wokół tematyki sprawiedliwości, wejścia na drogę przestępczości, uwięzienia, kary za czyny, winy, odbywania wyroków i nawrócenia za kratami.

Autorzy tekstów to pięciu więźniów, w tym skazany za zabójstwo, rodzice zamordowanej dziewczyny, córka mężczyzny skazanego na dożywocie, wychowawczyni więzienna, strażnik, matka osoby osadzonej, katechetka, zakonnik-wolontariusz, funkcjonariusz policji penitencjarnej i ksiądz oskarżony, a następnie uniewinniony przez sąd po ośmiu latach procesu.

Autorka/Autor:mjz

Źródło: PAP, Reuters