Portal liczy jakieś 30 hektarów, ale latem maskują go zielone liście kukurydzy. Mowa o wyschniętym jeziorze, które w epoce brązu było miejscem składania bogom ofiar z ludzi i cennej biżuterii.  

- To jest ewenement i sensacja na skalę europejską - mówi o odkryciu prof. Jacek Gackowski z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, którego zespół badawczy opracowuje znalezione zabytki. - I nie chodzi wcale o to, że odkryliśmy piękne przedmioty, które ktoś dawno temu wrzucił do wody. Badając to miejsce, zyskujemy wgląd w wierzenia i rytuały sprzed ponad dwóch i pół tysiąca lat - przekonuje naukowiec. - Zbiorniki wodne dawały życie, były źródłem pokarmu, ale stanowiły jednocześnie niezgłębioną tajemnicę i zagrożenie. Sądzimy, że w mniemaniu ówczesnych ludzi łączyły świat ziemski ze światem bogów i przodków, były bramą do innego wymiaru.