5.07.202529 min

ADHD u dorosłych to wciąż niedostatecznie rozpoznawane i często błędnie interpretowane zaburzenie, które znacząco wpływa na codzienne życie. Od trudności w organizacji czasu, przez problemy w pracy, aż po napięcia w relacjach międzyludzkich. Historie bohaterów reportażu "Uwięzieni w chaosie, czyli ADHD u dorosłych" Anny Marii Kowalewskiej pokazują trud życia z ADHD, ale również to, że po diagnozie, wprowadzeniu odpowiednich działań i pracy nad sobą można żyć dobrze, choć czasami nie jest to proste. - Przez lata szukałam tego, co jest ze mną nie tak. Po diagnozach w kierunku depresji, borderline czy choroby dwubiegunowej, ktoś powiedział: sprawdź, czy to nie jest ADHD - mówi dziennikarka i twórczyni internetowa Katarzyna Węsierska. Bogna Cudna otrzymała diagnozę w wieku 43 lat. - Idę podlać kwiatki, ale po drodze kupuję 4 książki, choć nie przeczytałam poprzednich 4 - przytacza przykład swojego funkcjonowania Węsierska. Osobą, która zasugerowała jej spotkanie się z psychiatrą i sprawdzenie, dlaczego działa w taki sposób, była jej przyjaciółka. Lekarz nie miał wątpliwości, po zrobieniu testów diagnoza była jasna: ADHD. Choć przez lata to zaburzenie kojarzono głównie z dziećmi, coraz więcej dorosłych dowiaduje się, że ich zmagania z impulsywnością, roztargnieniem czy chronicznym odkładaniem zadań mają neurologiczne podłoże. Psychiatra doktor Kajetana Foryciarz tłumaczy, że "leki nie są obowiązkowe, ale jednocześnie są najskuteczniejszą metodą poradzenia sobie z problemem". - Leki są porównywane do okularów w wadzie wzroku. Człowiek jest ten sam, wada wzroku dalej jest, ale jest ona protezowana - dodaje doktor Foryciarz. Wczesna diagnoza i odpowiednia terapia mogą przynieść realną poprawę jakości życia, także w dorosłości.Rozwiń