Na zdjęciach satelitarnych z października widoczne są pasy chmur, nazywane "rzekami atmosferycznymi". Temu zjawisku towarzyszą duże opady deszczu i silny wiatr.
W październiku 2017 roku długie, wąskie pasy chmur, burz i wilgoci rozciągały się nad Oceanem Spokojnym przez ponad tydzień. Tak zwane "rzeki atmosferyczne" są stosunkowo powszechne na północnym Pacyfiku jesienią i zimą. Przynoszą intensywne opady deszczu i śnieg na północnym zachodzie Pacyfiku i w Kalifornii.
Wyjątkowo długie rzeki
Te rzeki odznaczyły się jednak wyjątkową długością. Były dni, kiedy rozciągały się w przybliżeniu na 8 tysięcy kilometrów, od Japonii do Waszyngtonu.
- To około dwa do trzech razy większa długość typowej rzeki atmosferycznej - powiedział Bin Guan badacz we Wspólnym Instytucie Nauki i Inżynierii Systemów Ziemi (ang. Joint Institute for Regional Earth System Science and Engineering), czyli kooperacji NASA Jet Propulsion Laboratory z Uniwersytetem w Kalifornii w Los Angeles.
Dzięki niezwykłej rozpiętości i długiemu czasowi występowania rzek atmosferycznych udało się zrobić niesamowite sekwencje zdjęć satelitarnych. Widać na nich niebo nad Pacyfikiem 14 i 17 października. Zdjęcia zostały wykonane przez Visible Infrared Imaging Radiometer Suite (VIIRS) na satelicie Suomi NPP. Dzięki popychaniu przez prąd strumieniowy, linia chmur zaczęła rozciągać się na wschód od Azji 12 października. 14 października ciągła linia chmur rozciągała się już do zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej.
- Jeśli przyjrzymy się dokładnie zobrazowaniu VIIRS z 16 i 18 października, zauważymy, że rzeka atmosferyczna składa się z serii fal. Są to ekstratropikalne cyklony w różnych etapach rozwoju, rozwijające się wzdłuż prawie nieruchomego toru burzowego - powiedział Bryan Mundhenk z Colorado State University.
Na przykład, na wschodnim krańcu obrazu z 17 października widoczny jest cyklon w kształcie przecinka i tymczasowa przerwa w linii chmur.
Pomiar opadów
Istnieje kilka naziemnych stacji pogodowych, które mierzą, ile deszczu spada na obszar oceanu. Są też satelity biorące udział w misji Global Precipitation Measurement (GPM), które mogą oszacować ilość deszczu z orbity. Animacja na górze bazuje na danych z Integrated Multi-Satellite Retrievals for GPM (IMERG). Pokazuje sumę opadów w pasie nad Pacyfikiem w okresie od 11 do 22 października.
Ponieważ rzeki atmosferyczne często przynoszą silny wiatr, mogą popchnąć wilgoć wyżej nad tereny górskie i spowodować w konsekwencji duże opady. W tym przypadku, na zachodnich stokach Gór Olimpijskich i Gór Kaskadowych w stanie Waszyngton spadło ponad 100 litrów na metr kwadratowy deszczu, podczas gdy na obszarach na wschód od gór (w cieniu opadowym) opady wyniosły mniej niż 25 l/mkw.
Zobacz także, jak wygląda Ziemia z kosmosu:
Autor: AP/aw / Źródło: earthobservatory.nasa.gov
Źródło zdjęcia głównego: NASA