Nawet niecelne strzały myśliwych są śmiertelnie niebezpieczne dla ptaków. Brytyjczycy ostrzegają, że duża część ptactwa wodnego ginie po zjedzeniu ołowianej amunicji spadającej po strzale na ziemię. Zatrutych ołowiem jest wiele żyjących ptaków.
Strzał z broni śrutowej może wysłać w kierunku ptaka około 300 śrucin, z których większość spada na ziemię. Ptaki połykają je wraz z ziarnkami żwiru, które pomagają im rozdrabniać pokarm w żołądku. Rozdrobniony ołów rozpuszcza się i przedostaje do tkanek, zatruwając cały organizm.
Przed takimi, nieoczekiwanymi skutkami polowań ostrzegają badacze związani z brytyjskim Wildfowl and Wetlands Trust. Zebrali oni w latach 1971-2010 ciała 2365 ptaków wodnych, które poddane zostały sekcji. Jak stwierdzono, aż w 10 proc. przypadków to właśnie zjedzony ołów był przyczyną śmierci ptactwa.
Ale trujący metal znajdowano też w ciałach żywych zwierząt. Po pobraniu od nich próbek krwi okazało się, że ołów wykryto w każdej z nich, a aż w 34 proc. przypadków miał on stosunkowo wysokie stężenie.
Śmiertelny ołów
Już w 1983 roku The Royal Commission on Environmental Pollution ogłosiła raport na temat obecności ołowiu w środowisku. Wynikało z niego, że zatrucie ołowiem zabija co roku tysiące ptaków wodnych.
W roku 1999 uchwalono prawo zakazujące stosowanie ołowianego śrutu na niektórych obszarach Wielkiej Brytanii, jak również polowania na niektóre gatunki ptaków wodnych. Na te zakazy powołują się kręgi myśliwych kwestionując wyniki raportu. Jego autorzy podkreślają jednak, że obecność ołowianego śrutu w środowisku naturalnym mimo obowiązywania zakazu jest "dziedzictwem przeszłości".
Zakaz stosowania ołowianego śrutu ogłosiły Dania, Holandia i Norwegia. Zamiast niego stosuje się śrut stalowy (np. w Danii), cynowy lub wolframowy.
Łabędzie w niebezpieczeństwie
Także łabędzie nieme są narażone na kontakt z ołowiem - połykają bowiem zgubione ciężarki wędkarskie, żerując przy brzegach rzek (większość ołowianych ciężarków została zakazana w Wielkiej Brytanii w 1986 roku). Żerujące na lądzie łabędzie krzykliwe połykają z kolei śrut leżący na ziemi - na co dowodem może być wykonane przez Wildfowl and Wetlands Trust rentgenowskie zdjęcie łabędziego żołądka zawierającego liczne śruciny.
Autor: adsz/rs / Źródło: BBC, PAP