Wielka intuicja kierowała duchowym opiekunem młodego Karola Wojtyły - metropolitą krakowskim, kardynałem Adamem Sapiehą, który osobiście zadbał o jego ukierunkowanie w Kościele. Gdy młody ksiądz Wojtyła powrócił z dwuletnich studiów w Rzymie, Sapieha nie zgodził się, aby wstąpił do zakonu. Powiedział wtedy: "będzie bardziej przydatny w kurii". I dodał: "A potem, dla Kościoła Powszechnego".
Więcej zdjęć Karola Wojtyły z okresu dzieciństwa i młodości na stronie religia.tv
Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach, niedaleko Oświęcimia. Jego ojciec Karol, były oficer, został później urzędnikiem. Matka, Emilia z domu Kaczorowska, zmarła, gdy przyszły papież miał zaledwie 10 lat.
Po uzyskaniu matury w wadowickim liceum przeniósł się z ojcem do Krakowa i podjął studia na polonistyce UJ. Żydowski przyjaciel i kolega z drużyny piłkarskiej w liceum w Wadowicach, Jerzy Kluger, który ocalał z holokaustu i do końca utrzymywał przyjacielskie, bliskie kontakty z papieżem, napisał o nim: "Był niezwykłym typem człowieka. Pierwszy w szkole, pierwszy w teatrze, we wszystkim. Gdyby poszedł do General Motors, zostałby prezesem".
Okupacyjne losy Karola
Po wybuchu wojny, niemiecki okupant zamknął uniwersytet. Od 1940 r. Karol zaczął pracować w kamieniołomach Zakładów chemicznych "Solvay" w Zakrzówku, a następnie w tych samych zakładach w Borku Falęckim pod Krakowem. Wspomnieniem tego okresu jest jeden z jego pierwszych utworów literackich "Kamień i bezmiar", podpisany pseudonimem Andrzej Jawień.
W 1941 r. umarł ojciec Karola.
Podczas okupacji Karol był współorganizatorem konspiracyjnego Teatru Rapsodycznego w Krakowie, jego aktorem i jednym z pierwszych reżyserów. W 1942 r. wstąpił do konspiracyjnego Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Krakowie, studiując jednocześnie filozofię na tajnym Wydziale Teologicznym UJ.
Wikariusz, biskup, arcybiskup, kardynał
1 listopada 1946 r. Wojtyła otrzymał święcenia kapłańskie. Po powrocie ze studiów w Rzymie, został wikariuszem parafii Niegowić w powiecie bocheńskim, a po roku - w parafii św. Floriana w Krakowie. Jednocześnie przygotowywał pracę doktorską "Problem wiary w pismach Św. Jana od Krzyża". W pięć lat później habilitował się na Wydziale Teologicznym UJ.
W wieku 38 lat otrzymał sakrę biskupią od Piusa XII i został najmłodszym członkiem Episkopatu Polski. Od 13 stycznia 1964 r. był ordynariuszem, arcybiskupem metropolitą krakowskim, a 26 czerwca 1967 r. otrzymał kapelusz kardynalski.
W 1969 r. Karol Wojtyła został wybrany na wiceprzewodniczącego Episkopatu Polski. Jednocześnie został członkiem trzech watykańskich kongregacji, m.in. kongregacji ds. Kościołów wschodnich.
Czynnie uczestniczył w Soborze Watykańskim II, na którym w październiku 1969 r. przedstawił projekt dokumentu "II Nadzwyczajny Synod Biskupów o sobie".
Udział w Vaticanum II i liczne zagraniczne podróże, które odbywał, sprawiły, że gdy w październiku 1978 r. zebrało się konklawe, kardynał Wojtyła był już osobistością znaną w Kolegium Kardynalskim, chociaż tylko tygodnik "Time" wymieniał go wśród "papabili", jednak wśród mało prawdopodobnych kandydatów do papiestwa.
Wybór Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową w krótkim czasie odegrał ogromną rolę w przyspieszeniu przemian, które zaczynały się w krajach pozostających w orbicie ZSRR. Zdaniem wszystkich biografów papieża, przyspieszył on przede wszystkim proces dojrzewania społecznej świadomości Polaków.
Życie Karola Wojtyły do wyboru na papieża (kalendarium)
ur. 18 maja 1920 w Wadowicach
1929 - umiera matka Karola Wojtyły.
1938 - po uzyskaniu świadectwa dojrzałości, wraz z ojcem przenosi się do Krakowa i podejmuje studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim.
1939 - Niemcy zamykają uczelnię
1940 - podejmuje pracę jako robotnik w kamieniołomach, a następnie w Zakładach Chemicznych "Solvay". Jednocześnie współorganizuje konspiracyjny Teatr Rapsodyczny w Krakowie, jest jednym z aktorów i reżyserów.
1942 - wstępuje do konspiracyjnego Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Krakowie, studiując równocześnie filozofię na tajnym Wydziale Teologicznym UJ.
1 listopada 1946 - po ukończeniu studiów teologicznych otrzymuje święcenia kapłańskie.
1946-1948 - studia filozoficzne w Rzymie, praca duszpasterska wśród Polonii we Francji, Belgii i Holandii.
1948 - po powrocie do kraju zostaje wikariuszem w parafii Niegowić w pow. bocheńskim
1949 - zostaje wikariuszem w parafii Św. Floriana w Krakowie.
1953 - habilituje się na Wydziale Teologicznym UJ.
1954 - rozpoczyna pracę na Wydziale Filozoficznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego jako kierownik Katedry i Zakładu Etyki. Wykładał tam do 1978 r. Lipiec 1958 - papież Pius XII mianuje Wojtyłę biskupem tytularnym - biskupem pomocniczym arcybiskupa Eugeniusza Baziaka archidiecezji krakowskiej. Mając 38 lat Karol Wojtyła zostaje najmłodszym członkiem Episkopatu Polski.
1962-1965 - aktywny udział w pracach II Soboru Watykańskiego. Grudzień 1963 - Wojtyła zostaje mianowany przez papieża Pawła VI arcybiskupem metropolitą krakowskim
Czerwiec 1967 - otrzymuje kapelusz kardynalski.
16 października 1978 - 111-osobowe konklawe wybiera arcybiskupa i metropolitę Krakowa, 58-letniego kardynała Karola Wojtyłę na papieża - 264. z kolei zwierzchnika Kościoła katolickiego.
22 października 1978 - uroczysta inauguracja pontyfikatu na Placu Św. Piotra, podczas której nowy papież wzywa: "Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi".
28 kwietnia przy kolumnadzie wokół Bazyliki Św. Piotra w Rzymie otwarta została wystawa fotograficzna z udziałem kardynała Tarcisio Bertone a w sobotę 30 kwietnia o godz. 15 z udziałem Prezydenta Bronisława Komorowskiego. Organizatorami wystawy są Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach i Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego.
Źródło: tvn24.pl, PAP
Źródło zdjęcia głównego: Karol Wojtyła zanim został papieżem (fot. Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach)