Mussolini był czterokrotnie celem zamachu. Między 1925 a 1926 rokiem włoskiego dyktatora próbowało zabić trzech mężczyzn i kobieta. Ta ostatnia to Irlandka Violet Gibson. Ze wspomnianej czwórki to jej udało się podejść najbliżej duce, tylko ona zobaczyła krew ówczesnego premiera i to jej atak można uznać za najbardziej skuteczny. Zabrakło kilku centymetrów. Pocisk wystrzelony z jej rewolweru drasnął nos przywódcy, skończyło się na drobnej ranie. Mussolini już następnego dnia wyruszył w podróż służbową do Libii, gdzie chodził z dumnie podniesioną głową, eksponując biały plaster.

Ten sam dzień stał się dla Gibson początkiem dożywotniej samotności. Zmarła w wieku 79 lat w szpitalu psychiatrycznym.

Od zamachu na faszystowskiego przywódcę mija właśnie 95 lat. - Władze Irlandii i Wielkiej Brytanii przez lata ignorowały pamięć o niej. Gdyby dokonał tego mężczyzna, z pewnością dużo by się o nim mówiło. Najwyższy czas przypomnieć o jej czynach – przekonuje w rozmowie z tvn24.pl Mannix Flynn, niezależny radny Dublina. Rada miasta właśnie przychyliła się do jego wniosku o uhonorowanie Gibson tablicą pamiątkową. Ma zawisnąć na wysokiej kamienicy przy parku, gdzie dorastała zamachowczyni.

Co kierowało tą drobną, siwą kobietą, kiedy celowała z rewolweru w głowę Benita Mussoliniego? Czy nękana przez mordercze myśli singielka zasłużyła na to, żeby wspominać ją dziś jak bohaterkę? Violet wierzyła, że poświęca się dla dobra przyszłych pokoleń, w swojej sprawie pisała do samego premiera Winstona Churchilla. Ale po diagnozie psychiatrów już nikt nie traktował jej serio. Tak jak listów, które nigdy nie opuściły budynku szpitala.

Była środa, 7 kwietnia 1926 roku. Mussolini tego dnia został zaproszony do Rzymu, gdzie miał inaugurować międzynarodowy zjazd chirurgów. Po wystąpieniu w pałacu przy placu Campidoglio, około godziny 11 wyszedł przed budynek. W mgnieniu oka wokół duce zebrali się niego zwolennicy. "Tłum ciepło go przywitał, grupa studentów zaczęła śpiewać hymn" – opisywał 8 kwietnia dziennik "La Stampa".