Zaburzenie, które uczyniło Marilyn Monroe "najbardziej nieszczęśliwą blondynką w historii kina"

Wczesnym rankiem 5 sierpnia 1962 roku Marylin Monroe została znaleziona martwa w swoim domu w Los Angeles. Obok jej łóżka stało puste opakowanie po lekach nasennych. Za bezpośrednią przyczynę śmierci Monroe uznano przedawkowanie barbituranów. W ostatnich latach życia aktorka ich nadużywała.

Joyce Carlos Oates w swojej powieści "Blondynka" z 1999 roku opisała Monroe jako osobę delikatną, uległą, nieśmiałą, nieco dziecinną i wiecznie smutną. Problemy psychiczne aktorki mogły być w dużej mierze związane z jej przejściami z dzieciństwa - ze względu na schizofrenię matki Norma Jeane (bo tak brzmiało prawdziwe imię i nazwisko Monroe) tułała się po sierocińcach i domach zastępczych. Padła tam m.in. ofiarą molestowania.

W wydanej w 2016 roku książce "Andy Warhol Was a Hoarder: Inside the Minds of History’s Great Personalities" dziennikarka naukowa Claudia Kalb zasugerowała, że Marilyn Monroe mogła cierpieć na zaburzenie osobowości typu borderline. Charakteryzuje się ono między innymi skłonnością do ryzykownych zachowań i niestabilnych związków, gwałtownymi zmianami nastrojów. Takie osoby często nie potrafią sobie poradzić z intensywnymi emocjami. Niepewność i poczucie bezradności zmuszają je do nieustannego szukania opieki u innych. Zarazem "kiedy pojawia się miłość, uruchamiają się wszystkie dzwonki alarmowe, ostrzegające przed bólem lub porzuceniem, i uczucie zostaje odrzucone", pisze z kolei o przypadku Monroe psycholog Simon Baron-Cohen w książce "The Science of Evil".

Syndrom borderline po raz pierwszy opisał w połowie XX wieku Robert Knight. Mianem osobowości borderline określił on osoby, których zaburzenia psychiczne sytuowały się pomiędzy chorobami, zaburzeniami psychotycznymi (np. schizofrenia) a zaburzeniami neurotycznymi (np. nerwica).

- Kiedy zaczęli ją (Monroe - red.) leczyć, w latach 50. ubiegłego wieku, mówiło się, że cierpiała na schizofrenię, depresję itd. W tamtym czasie z pewnością nie dysponowano takimi narzędziami do badania mózgu i porównywania ich z prezentowanymi objawami, jakie mamy obecnie. Postawienie diagnozy było więc bardzo skomplikowane - wyjaśniła w rozmowie z hiszpańskim dziennikiem "El Mundo" psycholog Isabel Serrano-Rosa.

ZOBACZ TEŻ: Do 2030 roku depresja stanie się najczęściej występującą chorobą psychiczną. Jakie są jej objawy?

Dodała, że teraz, dzięki rezonansowi magnetycznemu, medycyna dysponuje zdecydowanie bardziej szczegółowym obrazem mózgu. - Możemy stwierdzić, że dorośli, którzy, tak jak Marilyn Monroe, w dzieciństwie doświadczyli poważnych braków emocjonalnych i przemocy, przejawiają trudności w rozwijaniu mechanizmów w obszarze empatii, które odpowiadają za więzi z innymi osobami - powiedziała Serrano-Rosa, podkreślając, że objawy występujące u Monroe faktycznie pokrywały się z opisanymi w literaturze naukowej syndromami osobowości typu borderline.

- Wiedziałam, że należę do publiczności i do świata. Nie dlatego, że byłam utalentowana czy piękna, a dlatego, że nigdy nie należałam do nikogo ani niczego innego - stwierdziła kiedyś sama Marilyn, potwierdzając w pewnym sensie to, o czym mówi po latach hiszpańska psycholog.

W poniedziałek 10 października obchodziliśmy Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego. Z tej okazji na antenie TVN24 gośćmi były Angelika Friedrich, założycielka inicjatywy "Nastoletni Azyl", oraz Renata Szredzińska, członkini Fundacji "Dajemy Dzieciom Siłę". Mówiły między innymi o tym, jak poradzić sobie w trudnych sytuacjach i gdzie szukać pomocy.

Jeśli doświadczasz problemów emocjonalnych i chciałbyś uzyskać poradę lub wsparcie, tutaj znajdziesz listę organizacji oferujących profesjonalną pomoc.

ZOBACZ TEŻ: Dzieci w ostrym kryzysie psychicznym przybyło co najmniej dwukrotnie. Raport o stanie psychiatrii dziecięcej