Niskie ceny produktów i usług nie zawsze oznaczają korzyści, zarówno dla gospodarki jak i konsumentów. W takim wypadku mamy do czynienia ze zjawiskiem nieuczciwej konkurencji, a tym właśnie jest dumping.
● Strategia dumpingowa to sprzedawanie towarów na rynkach zagranicznych po cenie niższej od kosztów jego wytworzenia. ● Stosowanie cen dumpingowych jest nielegalne. ● Wyróżnia się trzy rodzaje dumpingu: sporadyczny, łupieżczy i stały.
Dumping polega na sprzedaży produktów eksportowych po cenach niższych niż koszty ich wytworzenia albo też po cenach niższych w porównaniu z takim samym lub podobnym produktem, który jest w ofercie na rodzimym rynku. Stosowanie cen dumpingowych jest nielegalne, nie tylko w Polsce, ale i w innych krajach. Strategia dumpingu jest zjawiskiem zagrażającym przemysłowi krajowemu, a co za tym idzie, całej gospodarce.
Rodzaje dumpingu
Jeśli dumping dotyczy towarów eksportowych, które sprzedawane są po sztucznie zaniżonych cenach, mowa jest o dumpingu cenowym. Jeśli zaś zaniżenie wartości dotyczy kosztów wytworzenia towarów, mamy do czynienia z dumpingiem kosztowym.
W praktyce można wyróżnić trzy rodzaje dumpingu:
● Dumping sporadyczny – stanowi najmniej szkodliwą odmianę nieuczciwej konkurencji. Polega on na sporadycznej sprzedaży produktów za granicę w cenach niższych niż wyniosły koszty wytworzenia dóbr. Występuje w sytuacjach nadzwyczajnych, np. gwałtownego spadku popytu na produkt lub w przypadku ogromnej nadwyżki, gdy producent nie jest w stanie sprzedać wytworzonych materiałów w kraju. Stosując taką strategię, producent chce uniknąć strat, które może ponieść z tytułu kosztów magazynowania towarów. Ze względu na rzadkość występowania ten rodzaj dumpingu z reguły nie spotyka się z reakcją kraju eksportowego.
● Dumping stały – bardziej niebezpieczny, ponieważ wykazuje stałą tendencję do sprzedaży towarów za granicę po cenie niższej niż na rynku krajowym. Dumping stały ma miejsce wtedy, gdy popyt na dany towar na rodzimym rynku jest dużo mniej elastyczny niż na rynku zagranicznym. W takiej sytuacji producent sprzedaje małą ilość towaru w kraju ze względu na wysoką cenę i w związku z tym, by zwiększyć sprzedaż swoich produktów za granicą, obniża ich cenę.
● Dumping łupieżczy – inaczej zwany też drapieżnym. Jest to najbardziej niebezpieczny rodzaj nieuczciwej konkurencji. Ma na celu wyeliminowanie konkurencji i zdobycie rynku w jakimś kraju bądź regionie przez zaoferowanie towarów po cenach niższych niż koszty ich wytworzenia. Firma stosująca dumping łupieżczy staje się monopolistą na danym rynku, następnie podwyższa ceny, aby dalej czerpać zysk monopolistyczny. By zapobiegać takim praktykom, państwa importowe nakładają cła antydumpingowe lub ustanawiają limity ilościowe dla danego towaru.
Inne formy dumpingu
Dumping cenowy czy też kosztowy to nie jedyne rodzaje tego zjawiska. Wyróżnia się ponadto:
– dumping kredytowy – udzielanie przedsiębiorcom kredytów na wyjątkowych, bardzo korzystnych warunkach, – dumping socjalny – polegający na wykorzystywaniu pracowników (minimalna płaca, wydłużone godziny pracy) w celu zmniejszenia kosztów produkcji towaru na eksport, – dumping walutowy – dumping cenowy spowodowany obniżeniem się kursu waluty kraju eksportującego w stosunku do innych walut zagranicznych.
Podstawa prawna: Art. 15 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z 16 kwietnia 1993 r.
Źródło: isap.sejm.gov.pl
Źródło zdjęcia głównego: PhotoRK / Shutterstock.com