Naukowcy zidentyfikowali 14 nowych gatunków ssaków. To największe takie odkrycie od 90 lat

Naukowcy z Uniwersytetu Stanowego Luizjany odkryli i opisali 14 nowych, endemicznych gatunków ssaków należących do rodzaju zębiełek (Crocidura), rodziny ryjówkowatych (Soricidae). Wykorzystując dane genetyczne i morfologiczne zebrane od 1368 osobników, zespół był w stanie zidentyfikować 21 gatunków ryjówkowatych na wyspie Celebes, włączając w to nowo odkryte.

W oparciu o dostępne dane różnorodność gatunkowa ryjówkowatych na Celebesie jest trzykrotnie wyższa niż na jakiejkolwiek innej wyspie w tym regionie. To pokazuje, że wcześniejsze szacunki, oparte głównie na okazach muzealnych, były dalekie od prawdy.

- To ekscytujące odkrycie, ale czasami było frustrujące - mówił Jake Esselstyn, zoolog z Uniwersytetu Stanowego Luizjany. - Zazwyczaj odkrywamy jeden nowy gatunek na raz i są to ogromne emocje. Ale w tym przypadku było to przytłaczające, ponieważ przez pierwsze kilka lat nie mogliśmy się zorientować, ile jest tych gatunków - dodał.

Ryjówkowate występują niemal na całym świecie, poza Australią i Antarktydą. Niektóre z nich są jadowite i polują na przykład na skorpiony i węże. Należące do rodziny ryjówkowatych zębiełki zamieszkują Afrykę i Eurazję, a indonezyjska wyspa stanowi najbardziej wysunięty na wschód punkt ich występowania. Celebes to wyspa, na której występuje różnorodna formacja roślin. To sprawia, że występują na niej endemiczne gatunki.

Nowe gatunki, które naukowcy odkryli to: Crocidura microelongata, C. quasielongata, C. pseudorhoditis, C. australis, C. pallida, C. baletei, C. mediocris, C. parva, C. tenebrosa, C. brevicauda, C. caudicrassa, C. normalis, C. ordinaria oraz C. solita.

Zdaniem naukowców, poprawa jakości katalogowania gatunków na całym świecie wymaga "ogromnego wysiłku społecznego", a tropikalne i odległe regiony, takie jak Celebes, są szczególnie trudne do zbadania.

Zrozumienie różnic między gatunkami i ustalenie, ile ich istnieje, jest niezbędne dla dokładności innych badań naukowych - od mapowania ewolucji zwierząt po zrozumienie rozwoju społeczności zwierzęcych. - Taksonomia jest podstawą wielu badań biologicznych i działań ochronnych - mówiła Esselstyn. - Kiedy nie wiemy, ile jest gatunków i gdzie żyją, nasza zdolność do zrozumienia i ochrony życia jest poważnie ograniczona - dodała.

- Jest niezwykle ważne, abyśmy udokumentowali i nazwali tę różnorodność. Jeśli możemy dokonać odkryć tak wielu nowych gatunków w stosunkowo dobrze znanych grupach, takich jak ssaki, wyobraźmy sobie, jaka jest nieudokumentowana różnorodność w mniej rzucających się w oczy organizmach - zaznaczyła.