Tulipanowce mają odmienną strukturę drewna od pozostałych badanych gatunków iglastych i liściastych - wynika z nowych badań, w których brał udział doktor Jan Łyczakowski z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nowo odkryta struktura ma być potencjalnie lepsza w magazynowaniu dwutlenku węgla.
Badania naukowców z Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Uniwersytetu w Cambridge skupiały się na analizie ewolucji drzew. W ich trakcie odkryto wcześniej nieznaną ultrastrukturę drewna w tulipanowcach - drzewach naturalnie występujących w Ameryce Północnej, Wietnamie i Chinach. Badacze sądzą, że dalsze poznanie struktury może pomóc w opracowaniu narzędzi do walki ze zmianami klimatu. Szczegóły opublikowano kilka dni temu na łamach czasopisma "New Phytologist".
Naukowcy analizowali drewno 33 różnych gatunków drzew i krzewów, uwzględniając gatunki ważne dla poznania ewolucji roślin, takie jak Amborella trichopoda, wybrane gatunki gniotowców oraz wspomniane tulipanowce. Głównym celem badań było poznanie struktury makrofibryl - włóknistych struktur o średnicy 10-40 nanomentrów (jeden nanometr równa się jednej milionowej metra) tworzących drewno. Aby dostrzec tak małe struktury, wykorzystano niskotemperaturowy mikroskop elektronowy, który dysponuje powiększeniem przekraczającym 50 000 razy.
Nowy typ drewna
Dr Jan Łyczakowski z Zakładu Biotechnologii Roślin Wydziału Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii UJ, wraz z dr Raymondem Wightmanem odkryli, że makrofibryle tworzące drewno jedynych przetrwałych do dziś gatunków tulipanowca - Liriodendron tulipifera (tulipanowiec amerykański) oraz Liriodendron chinense (tulipanowiec chiński) - jest inne niż to obecne w drzewach iglastych i liściastych.
- Co ciekawe, tulipanowce wyewoluowały 30-50 milionów lat temu w momencie, w którym atmosferyczne stężenie dwutlenku węgla znacznie spadało. Sądzimy, że struktura drewna tulipanowców może być przystosowaniem do zamykania dwutlenku węgla, którego rośliny miały coraz mniej w czasie, kiedy ewoluował badany przez nas gatunek - mówi Łyczakowski.
- Oba gatunki tulipanowców są bardzo dobre w wychwytywaniu dwutlenku węgla z atmosfery, a odkryta przez nas struktura drewna może im to umożliwiać - dodaje dr Jan Łyczakowski z Zakładu Biotechnologii Roślin Wydziału Biochemii, Biofizyki i Biotechnologii UJ.
Badania będą kontynuowane
Naukowcy wierzą, że zrozumienie tego, w jaki sposób drewno tulipanowców magazynuje dwutlenek węgla pomoże w walce ze zmianami klimatu. Do tego potrzebne będą jednak kolejne badania, skupiające się na analizie składu biochemicznego oraz dokładniejszym poznaniu ultrastruktury nowego typu drewna.
Próbki do badań pozyskano z roślin rosnących w zbiorze "Livng Collections" należącego do ogrodu botanicznego Uniwersytetu w Cambridge.
Tulipanowce należą do jednych z najwyższych drzew liściastych. Niektóre z nich przekraczają 60 metrów wysokości i mają pojedynczy, prosty, późno rozgałęziający się pień. Choć ich naturalnym środowiskiem jest Ameryka Północna i Azja Wschodnia to od około 300 lat Liriodendron tulipifera (tulipanowiec amerykański) jest sadzony w Europie, jako drzewo ozdobne. Można go spotkać w parkach, ogrodach i miejskich alejkach.
Źródło: UJ, tvnmeteo.pl
Źródło zdjęcia głównego: Shutterstock