Narzędzia czy części zamienne na zawołanie - to tylko niektóre przedmioty, jakie mogłaby zapewnić astronautom drukarka 3D będąca na wyposażeniu statku kosmicznego. Wykorzystanie tej technologii mogłoby nie tylko ułatwić im życie, ale też pomogłoby zredukować koszty misji kosmicznych. NASA chce jak najszybciej przetestować takie rozwiązanie i planuje wysłać pierwsze urządzenie w kosmos już w przyszłym roku.
Do planowanej misji NASA wybrała już projekt przez startup-a (są to spółki opracowujące nowe technologie) Made in Space. Firma ma przygotować dla agencji drukarkę 3D o rozmiarach kuchenki mikrofalowej.
Może nawet ratować życie
- Wyobraźmy sobie astronautę, dla którego dokonanie naprawy na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej jest kwestią życia lub śmierci. A gdyby tak zamiast zastanawiać się, czy ma na pokładzie niezbędne części i narzędzia, mógł je po prostu wydrukować w 3D, wtedy, kiedy tego potrzebuje? - powiedział Aaron Kemmer, prezes firmy Made in Space.
Przykładów sytuacji, w których takie wsparcie by się przydało, jest wiele. Podczas misji Apollo 13 w 1970 r. astronauci musieli sklecić prowizoryczny filtr dwutlenku węgla, używając foliowej torby, okładki skryptu z opisem procedur i szarej taśmy. Drukarka 3D rozwiązałaby ich problem w kilka minut.
Satelity też wydrukują?
- Jeśli chcesz mieć możliwość dostosowania się ( do różnych warunków - przyp. red.), musisz być w stanie projektować i wytwarzać potrzebne przedmioty w czasie lotu. W tej kwestii w kosmosie może się sprawdzić właśnie drukarka 3D - powiedział Dave Korsmeyer, dyrektor działu inżynierii w Centrum Badawczym im. Amesa w NASA.
To nie wszystkie zastosowania, do których NASA planuje wykorzystać technologię druku trójwymiarowego. Agencja eksperymentuje także z produkowaniem tą metodą małych satelitów, które mogłyby być wysyłane w kosmos z pokładu ISS, a nie z Ziemi. To tylko niektóre możliwości wykorzystania technologii 3D. NASA liczy, że jej wdrożenie do misji kosmicznych pomoże w przyszłości zredukować koszty lotów w kosmos.
Warstwa po warstwie
Drukowanie 3D w skrócie polega na nakładaniu na siebie kolejnych warstw sproszkowanego materiału, tworzących stopniowo konstrukcję wybranego obiektu. Jako tworzywo obecnie najczęściej stosuje się materiały polimerowe, ale do wyprodukowania mocniejszych elementów używa się także proszku ze stopionego laserowo tytanu lub mieszanki niklu i chromu.
Autor: js/mj / Źródło: bbc.co.uk
Źródło zdjęcia głównego: Wikipedia /CC-BY/Subhashish Panigrahi