Naukowcy zakończyli przegląd naszej Galaktyki. Z tej okazji opublikowali ośmiominutowy film, na którym widoczna jest cała płaszczyzna i podzielili się szeregiem zdjęć, które zostały wykonane radioteleskopem APEX. Jest to pierwszy tak dokładny przegląd Drogi Mlecznej w historii.
Teleskop APEX jako pierwszy stworzył mapę całej widocznej płaszczyzny Drogi Mlecznej. Jest to widok z półkuli południowej (tam stoi teleskop) w zakresie promieniowania submilimetrowego, czyli między promieniowaniem podczerwonym a radiowym. Jest to najdokładniejszy przegląd jaki kiedykolwiek wykonano z przestrzeni kosmicznej.
Cudowna maszyna
Radioteleskop APEX ma 12 metrów średnicy. Znajduje się na wysokości 5100 m n.p.m., na płaskowyżu Chajnantor, na pustyni Atacama w Chile. Maszyna pozwala na badanie chłodnego Wszechświata: gazu i pyłu o temperaturze zaledwie kilkudziesięciu stopni powyżej zera absolutnego.
Sercem teleskopu są bardzo czułe instrumenty. Jeden z nich – LABOCA (LArge BOlometer Camera) mierzy docierające do teleskopu promieniowanie, rejestrując delikatny wzrost temperatury wywoływany przez promieniowanie na detektorze. Instrument może wykryć emisję od chłodnych, ciemnych pasm pyłu przesłaniających promieniowanie gwiazd.
Innowacyjna mapa
Nowe zdjęcia obejmują większość regionów gwiazdotwórczych Drogi Mlecznej widocznej z półkuli południowej. Jest to obszar nieba o długości 140 stopni i szerokości 3 stopni, czyli są ponad cztery razy większe od pierwotnych map wykonywanych przez astronomów. Charakteryzują się także wyższą jakością, dzięki temu, że niektóre obszary były powtórnie badane w celu uzyskania jednorodnych danych na całym obszarze badania.
Połączone dane
Nowe opublikowane zdjęcia uzupełniają obserwacje wykonane przez satelitę Planck (ESA). Połączenie danych z Plancka oraz APEX pozwoliło astronomom na odkrycie emisji rozłożonej na większym obszarze nieba i oszacowanie z niego zawartości gęstego gazu w wewnętrznych obszarach Galaktyki. Dane z przeglądu posłużyły także do stworzenia kompletnego katalogu chłodnych i masywnych obłoków w rejonach powstawania nowych generacji gwiazd.
- Przegląd zarejestrował obszary formowania się kolejnych generacji gromad i gwiazd o wysokiej masie. Łącząc te dane z obserwacjami z Plancka możemy zrozumieć ich związek z wielkoskalowymi strukturami olbrzymich obłoków molekularnych - mówi Timea Csengeri z Max Planck Institute for Radio Astronomy w Bonn, która kierowała pracami nad połączeniem danych z APEX z danymi z Plancka.
Autor: mar/jap / Źródło: European Southern Observatory