Rząd księstwa Liechtensteinu poinformował w środę o skierowaniu do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu pozwu z żądaniem, by czeskie władze anulowały uznawanie jego obywateli za Niemców. Decyzja ta była podstawą dla powojennych konfiskat ich mienia na podstawie tak zwanych dekretów Benesza.
Bezpośrednią przyczyną zgłoszenia pozwu księstwa Liechtenstein do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu było wydane w lutym orzeczenie czeskiego Trybunału Konstytucyjnego, potwierdzające legalność przejęcia przez państwo czechosłowackie dóbr domu książęcego Liechtensteinów. Łączna powierzchnia tych dóbr, składających się przede wszystkim z lasów, wynosiła przed wybuchem drugiej wojny światowej 50 tysięcy hektarów.
Dla porównania - powierzchnia zakupionych przez Hansa Adama von Liechtensteina na przełomie XVII i XVIII stulecia dwóch alpejskich hrabstw, uznanych w 1719 roku przez cesarza Karola VI Habsburga za samodzielne księstwo Rzeszy o nazwie Liechtenstein, to nieco ponad 16 tysięcy hektarów. Liechtensteinowie posiadali też na terytorium Czechosłowacji liczne zabytkowe obiekty rezydencjalne, w tym będący ich główną tamtejszą siedzibą zamek w Valticach na południowych Morawach, a także bogate zbiory sztuki.
Jak twierdzi rząd Liechtensteinu, pochodzące sprzed stuleci zapisy własnościowe tego majątku zostały z ksiąg wieczystych wymazane, co uzasadniono oficjalnym zadeklarowaniem się będącego ówczesną głową rodu księcia Franciszka Józefa II za Niemca. W rezultacie stał się on osobą podlegającą tzw. dekretom Benesza.
Z punktu widzenia rządu księstwa argument ten jest fałszywy, gdyż powojenne konfiskaty objęły położone na terenie obecnej Republiki Czeskiej aktywa majątkowe należące do łącznie 29 obywateli Liechtensteinu.
Źródło: PAP
Źródło zdjęcia głównego: Michael Gredenberg/Wikimedia CC BY 2.0