Ciało noworodka ukryte w szafie. Sąd Najwyższy uchylił wyrok dla matki skazanej za zabójstwo

Sprawa wyszła na jaw 2 lipca 2019 r., gdy 30-letnia wówczas mieszkanka Miejskiej Górki w Wielkopolsce trafiła do szpitala w Rawiczu.

- Lekarze stwierdzili, że jest ona świeżo po porodzie. W jej mieszkaniu, w szafie, znaleziono zwłoki noworodka. Sekcja potwierdziła, że dziecko urodziło się żywe. Żyło tylko 15 minut. Zmarło wskutek uderzeń w głowę narzędziem tępokrawędzistym - mówił Michał Smętkowski z Prokuratury Okręgowej w Poznaniu.

OGLĄDAJ TVN24 W INTERNECIE NA TVN24 GO>>>

Wcześniej kobieta - jak ustalili śledczy - ukrywała ciążę przed rodziną, wmawiając najbliższym, że cierpi na chorobę ginekologiczną.

Kobiecie przedstawiono zarzut zabójstwa. Kobieta trafiła do aresztu. We wrześniu 2020 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu skazał kobietę na 12 lat więzienia. Jednak w marcu zeszłego roku Sąd Apelacyjny w Poznaniu złagodził wymierzoną kobiecie karę do ośmiu lat. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, kara wymierzona przez sąd pierwszej instancji była niewspółmiernie wysoka. Sędzia mówił wtedy, że w realiach tej sprawy sąd okręgowy "zbyt mało wniknął w stan rozumowania B., co bez wątpienia doprowadziło do wymierzenia bardzo surowej kary pozbawienia wolności". Wskazywał, że w wyroku nie wskazano też na żadne szczególnie obciążające oskarżoną okoliczności, które przemawiałyby za tak surową karą.

- Nie można bowiem zapominać, że oskarżona znalazła się w wyjątkowo krytycznej sytuacji życiowej. Ta okoliczność wynika wprost właśnie z opinii biegłych psychiatrów, a zwłaszcza biegłego psychologa, który zbadał osobowość oskarżonej i doszedł do jednoznacznego wniosku, że oskarżona z uwagi na swoją niedojrzałość emocjonalną, cechy osobowościowe, nie była w stanie - w pewnym sensie - wyjść z tej 'matni' w jakiej się znalazła" - wskazywał wówczas sąd.

Z tym wyrokiem nie zgodził się Prokurator Generalny, który uznał, że "sąd odwoławczy orzekając w sprawie, przecenił okoliczności łagodzące, marginalizując prawidłowo ustalone przez sąd pierwszej instancji okoliczności obciążające". "Działanie oskarżonej cechuje bowiem bardzo wysoki stopień winy. Dokonując tego okrutnego czynu godziła w dobra o najwyższej wartości. Nie tyko w sposób wyjątkowo rażący nie dopełniła szczególnego obowiązku opieki nad własnym dzieckiem, ale wręcz sprzeniewierzyła się temu obowiązkowi. Dokonując zabójstwa synka przedłożyła własną wygodę nad jego życie, a jej działanie było przemyślane" - wywodzono w kasacji Prokuratura Generalnego. Według Prokuratora Generalnego, "w przypadku zabójstwa noworodka pojęcia okrucieństwa, brutalności i bezwzględności mają niewątpliwie wyższy wymiar niż w odniesieniu do zabójstwa osoby mogącej podjąć w stosunku do sprawcy jakiekolwiek działania obronne". Także - jak wskazywał - wydane do tej sprawy opinie biegłych wskazywały, że niedojrzała osobowość oskarżonej w żadnej mierze nie usprawiedliwia zabójstwa. "Wyjaśnienia oskarżonej powinny być ocenione jako świadczące na jej niekorzyść. Prawidłowa ich ocena przemawia za uznaniem, że dziecko stanowiło przeszkodę w realizacji planów i marzeń oskarżonej, w tym o posiadaniu własnego hotelu dla koni. Pasja związana z jeździectwem i hodowlą koni była dla niej ważniejsza niż życie własnego syna" - podkreśliła Prokuratura Krajowa. Jak zaznaczyła prokuratura - według ustaleń w tej sprawie - zabójstwa dokonano z błahego powodu, jakim była niechęć do posiadania dziecka. "Dokonany przez kobietę wybór nie może być również usprawiedliwiony sytuacją życiową, która w przypadku oskarżonej była dobra i stabilna. Mogła ona liczyć na pomoc i wsparcie najbliższych" - podkreślano w kasacji. Po wyroku Sądu Najwyższego sprawa wróci teraz do Sądu Apelacyjnego w Poznaniu.