Mszą świętą odprawioną w Katedrze Polowej Wojska Polskiego rozpoczną się w piątek uroczystości pogrzebowe Józefa Oleksego. Były premier, który zmarł po długiej chorobie w wieku 68 lat, zostanie pochowany w wojskowej części Powązek. We wtorek, Sejm uczcił jego pamięć minutą ciszy.
Jak poinformowała Kancelaria Sejmu, msza święta pogrzebowa zostanie odprawiona 16 stycznia o godz. 12 w katedrze WP przy ul. Długiej.
Około godz. 14 mają się rozpocząć uroczystości pogrzebowe na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. W pogrzebie ma wziąć udział m.in. szef Rady Europejskiej Donald Tusk. W środę o godz. 7.30 odbędzie się w Sejmie msza święta w intencji Józefa Oleksego. We wtorek w siedzibie SLD przy ul. Złotej 9 w Warszawie wystawiona została księga kondolencyjna.
Minuta ciszy w Sejmie
Na rozpoczynającym się we wtorek posiedzeniu Sejmu, posłowie uczcili minutą ciszy pamięć Oleksego.
- Swoją wiedzą i doświadczeniem dobrze służył Polsce. Swoim uporem i pracowitością przekonywał nas, że nie ma spraw nie do załatwienia, a serdecznością i pogodą potrafił zjednywać nas wszystkich. Zyskał zaufanie i szacunek nie tylko swoich wyborców. Najszczersze wyrazy współczucia kierujemy do najbliższych - mówił marszałek Sejmu Radosław Sikorski.
Oleksy - były premier, były marszałek Sejmu i były szef SLD - od kilku lat chorował na nowotwór. W czerwcu skończyłby 69 lat.
Premier, marszałek, minister
Oleksy urodził się 22 czerwca 1946 roku w Nowym Sączu. Był absolwentem studiów na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, następnie doktorem nauk ekonomicznych. W latach 1969-1990 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, później był jednym z założycieli powstałej na bazie PZPR Socjaldemokracji RP (m.in. zajmował funkcję przewodniczącego tego ugrupowania – od 28 stycznia 1996 do 6 grudnia 1997). W roku 1999 przystąpił do SLD. W latach 1989–1991 sprawował mandat posła na Sejm kontraktowy z ramienia PZPR, następnie do 2005 posła na Sejm I, II, III i IV kadencji wybieranego z listy SLD w okręgu siedleckim. W latach 1993–1995 pełnił funkcję marszałka Sejmu II kadencji. Od 7 marca 1995 do 7 lutego 1996 zajmował stanowisko premiera. Ustąpił po oskarżeniu go przez ministra spraw wewnętrznych Andrzeja Milczanowskiego (zasiadającego w rządzie z ramienia ówczesnego prezydenta Lecha Wałęsy) o działalność szpiegowską na rzecz Rosji pod pseudonimem "Olin". Zarzuty te nie zostały potwierdzone - prokuratura umorzyła śledztwo w kwietniu 1996 roku, nie widząc podstaw do postawienia Oleksemu zarzutów. Od stycznia do kwietnia 2004 zajmował stanowisko wicepremiera i ministra spraw wewnętrznych i administracji w rządzie Leszka Millera. Ponownie został wybrany na marszałka Sejmu IV kadencji 21 kwietnia 2004 po ustąpieniu Marka Borowskiego. Podał się do dymisji po niekorzystnym dla niego nieprawomocnym wyroku sądu lustracyjnego I instancji. 5 stycznia 2005 Sejm odwołał go z tej funkcji stosunkiem głosów 379 do 17 przy 48 wstrzymujących się. Od maja do lipca 2004 był posłem do Parlamentu Europejskiego. W wyborach parlamentarnych w 2005 bezskutecznie kandydował do Senatu. Od 29 czerwca 2003 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego SLD, a 18 grudnia 2004 na III kongresie partii został wybrany na jej przewodniczącego, zastępując Krzysztofa Janika. Zrezygnował z tej funkcji 21 maja 2005. Od 29 marca 2007 do 1 lutego 2010 był bezpartyjny. 21 stycznia 2012 został powołany na przewodniczącego rady programowej SLD, a 28 kwietnia 2012 na V kongresie SLD został wybrany na wiceprzewodniczącego ugrupowania.
Autor: MAC//rzw / Źródło: PAP