Najpierw na Twitterze muzeum pokazało oryginalne fotografie Czesławy Kwoki i opisało jej losy, upamiętniając w ten sposób śmierć dziewczynki w obozie. Później zaprezentowało pokolorowaną wersję zdjęć. Te bardzo poruszyły internautów.
Czarno-białe
14-letnia Czesława Kwoka została zamordowana 12 marca 1943 roku poprzez dosercowy zastrzyk fenolu, trzy miesiące po przybyciu do obozu. Należała do tak zwanych Dzieci Zamojszczyzny. Wywieziono ją z okolic Zamościa w ramach nazistowskiego planu założenia tam osad dla ludności niemieckiej.
Autorem oryginalnych fotografii dziewczynki jest Wilhelm Brasse, również były więzień. Mężczyzna pracował w obozie jako fotograf, prowadził tajną dokumentację na zlecenie SS. Zmarł w 2012 roku.
W dokumentalnym filmie o jego pracy w Auschwitz pt. "Portrecista" z 2005 roku Brasse opowiedział o okolicznościach powstania zdjęć. Pamiętał, że dziewczynka tuż przed zrobieniem jej zdjęcia została pobita pejczem przez strażniczkę obozową.
- Płakała, ale nie mogła nic zrobić. Zanim zdjęcie zostało zrobione, otarła łzy z twarzy i krew z rozciętych ust – wspominał Brasse.
Kolorowe
75 lat później Marina Amaral nałożyła kolory na zdjęcia Czesławy Kwoki, badając wcześniej jej obozową historię. - Pewnego dnia postanowiłam połączyć moją fascynację historią i umiejętności graficzne – komentuje swoje prace brazylijska artystka.
14-letnia więźniarka z numerem obozowym 26947 na fotografiach Amaral ma ślady krwi na ustach, brązowe oczy i granatowo-czarną chustę na włosach. Na więziennym pasiaku widoczny jest czerwony trójkąt oznaczający, że jest więźniem politycznym, polską katoliczką.
"5 milionów wyświetleń"
Kolorowe wersje zdjęć pokazane przez muzeum bardzo poruszyły internautów. Historię opisują również zagraniczne media.
"Historia Czesławy Kwoki - 14-letniej polskiej dziewczyny zamordowanej w #Auschwitz w 1943 r. w ciągu zaledwie jednego dnia miała ok. pięć milionów wyświetleń" - napisało muzeum na Twitterze.
"Dziękuję za przywołanie jej imienia i za opowiedzenie tej wzruszającej historii. To nie wróci tym dzieciom życia, ale uhonoruje je w jedyny możliwy sposób: zachowując pamięć o nich" - napisała jedna z internautek na Twitterze muzeum.
- Cieszę się, że mogłam pomóc w poszerzaniu świadomości na temat działalności Muzeum Auschwitz-Birkenau. To, co robią, jest niezwykle ważne – przyznała Amaral.
Autor: jog/AG / Źródło: auschwitz.org, marinaamaral.com, Twitter, Wikipedia
Źródło zdjęcia głównego: Marina Amaral, Muzeum Auschwitz-Birkenau