Lirogony wspaniałe (Menura novaehollandiae) to ptaki zamieszkujące niektóre regiony Australii. W nowych badaniach wykazano, że potrafią tworzyć mikrosiedliska dla swoich ofiar i zapewniają im większe zasoby pożywienia. Dopiero po odpowiednim utuczeniu, ptaki przystępują do konsumpcji.
Lirogon wspaniały, znany z efektownego ogona i nieograniczonych zdolności do przedrzeźniania australijski ptak, okazał się również zapobiegliwym rolnikiem - informuje czasopismo "Journal of Animal Ecology".
Zamieszkujący wilgotne lasy eukaliptusowe w południowo-wschodniej Australii oraz Tasmanię lirogon wspaniały (Menura novaehollandiae) jest jednym z największych przedstawicieli rzędu wróblowatych - może osiągać około metra długości (przy czym zdecydowana większość to ogon). Jednak zachowuje się raczej jak bażant niż jak wróbel - biega lepiej niż lata i lubi grzebać w ziemi. Oprócz przypominającego lirę ogona znany jest także ze zdolności do naśladowania praktycznie każdego zasłyszanego odgłosu - śpiewu ptaków, płaczu dzieci, warkotu piły łańcuchowej sygnału telefonu czy alarmu samochodowego.
Tworzy mikrosiedliska dla ofiar
Choć lirogon wspaniały wydawał się gatunkiem dobrze poznanym, badania naukowców z La Trobe University w Australii wykazały, że jest także rolnikiem, tworzącym mikrosiedliska, przyciągające bezkręgowce, którymi się żywi. Jak odkryli autorzy, lirogon tak układa leśną ściółkę i glebę, aby przyciągnąć swoje pełzające pożywienie.
W ramach eksperymentu australijscy naukowcy odgrodzili niewielkie obszary lasu, tworząc środowiska wolne od lirogonów. W niektórych z tych obszarów zgrabili ściółkę i glebę, aby symulować obecność lirogonów. W miejscach, w których przeprowadzono grabienie, było więcej gatunków bezkręgowców i o większych rozmiarach niż na obszarach, na których nie symulowano żerowania ptaków.
Pożyteczne zachowanie
Jak zaznaczył główny badacz, dr Alex Maisey, ten rodzaj "hodowli" zwierząt rzadko występuje w naturze.
- Lirogony tworzą idealne siedlisko dla swoich ofiar, zapewniając większe zasoby pożywienia i skutecznie je tucząc przed zjedzeniem - powiedział dr Maisey. Jak podkreślił badacz, lirogony wywarły poprzez żerowanie duży wpływ na rośliny i zwierzęta zamieszkujące lasy południowo-wschodniej Australii, przemieszczając średnio 155 ton ściółki i gleby na hektar podczas hodowli bezkręgowców.
Zakopując liście i gałęzie, które podsycają pożary, lirogony zmniejszają również intensywność pożarów buszu, kształtując w ten sposób całe ekosystemy. - Lirogony są szeroko rozpowszechnione i aktywne na milionach hektarów lasów. Ich działalność rolnicza odgrywa ważną rolę w utrzymaniu bioróżnorodności lasów - wskazał dr Maisey.
Źródło: PAP
Źródło zdjęcia głównego: susan flashman/AdobeStock