Zbieranie grzybów to aktywność możliwa nie tylko późnym latem i jesienią. Na grzybobranie można w polskich lasach pójść również zimą i znaleźć na nim wiele mniej popularnych, ale jadalnych i bardzo zdrowych gatunków.
Zimą w polskich lasach można znaleźć wiele gatunków jadalnych grzybów. Jak podają Lasy Państwowe, gdy po nadejściu zimy najbardziej popularne gatunki grzybów znikają, w ich miejsce pojawiają się inne, mniej znane, ale równie smaczne i wykazujące właściwości prozdrowotne. Jakie jadalne grzyby można znaleźć w polskich lasach w styczniu i lutym?
Zimowe grzyby jadalne
Jednym z grzybów najczęściej zbieranych zimą są boczniaki ostrygowate, czyli najpopularniejszy gatunek boczniaka. Jego nazwa nawiązuje do kształtu kapelusza, kolor ma szary lub ciemnobrązowy. Grzyby te cenione są za swój smak, w kuchni bywają też zamiennikami mięsa. Boczniaki ostrygowate mają wiele właściwości prozdrowotnych, wykazują m.in. działanie antybakteryjne, przeciwcukrzycowe i przeciwzapalne, są bogate w błonnik i białka. Występują w polskich lasach od końca października, a jeżeli zima jest łagodna zbierać je można aż do przedwiośnia.
W lasach zimą spotkać można też płomiennice zimowe, znane także jako zimówka aksamitnotrzonowa. Jej trzon sprawia wrażenie, jakby był pokryty brązowym aksamitem, do spożycia nadają się jednak tylko kapelusze. Płomiennice zimowe rosną głównie na pniach i gałęziach drzew liściastych, są odporne na mróz i rozwijają się, gdy tylko temperatura wynosi nie mniej niż 0 stopni Celsjusza. Grzyb ma wiele składników odżywczych, w tym wysoką zawartość błonnika, białka oraz witamin z grupy B. Wykazuje też właściwości antyoksydacyjne i przeciwzapalne. W polskich lasach znaleźć go można od października do grudnia, a gdy zima jest łagodna - nawet do marca.
Innym jadalnym grzybem zimowym w Polsce jest wodnicha późna. To grzyb w kolorze oliwkowym, najczęściej rośnie w lasach iglastych, pod sosnami. Pojawia się w lasach zazwyczaj od października do grudnia, ale w sprzyjających warunkach również zimą. Wodnichę późną znaleźć można najczęściej po pierwszych przymrozkach, także pod śniegiem, jest jednak grzybem dość rzadko występującym w Polsce.
Zimą zbierać można także uszaka bzowego, grzyba uważanego za polski odpowiednik niezwykle popularnych w kuchni chińskiej i japońskiej grzybów mun. Z wyglądu przypominający ucho najczęściej spotykany jest na pniach drzew liściastych, w szczególności na czarnym bzie. W smaku nie jest wyrazisty, w potrawach wyróżnia się jednak charakterystyczną, twardawą konsystencją. Spożywany wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwnowotworowe, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe, z tego powodu ma pozytywny wpływ na układ odpornościowy. Występuje przez cały rok, gdy nie ma mrozu.
Zimowym grzybem występującym w naszych lasach jest również łycznik późny. Występuje zazwyczaj w skupiskach na pniach i kłodach drzew liściastych, rzadziej drzew iglastych. W Polsce rzadko zbierany i budzący spory na temat wpływu jego spożycia na zdrowie. Część atlasów grzybów wymienia go jak grzyb jadalny i wzmacniający odporność, inne natomiast jako grzyb niejadalny ze względu na lekko gorzki smak oraz fakt, że pochłania on znaczne ilości szkodliwych substancji z atmosfery. W polskich lasach występuje od września do grudnia, a podczas łagodnej zimy także dłużej.
Właściwości grzybów
Jak podają Lasy Państwowe zimowe grzyby są bogatym źródłem białka i witamin z grupy B. Zawierają spore ilości beta-glukanu, który pomaga w regulowaniu poziomu glukozy we krwi, dlatego polecane są osobom chorującym na cukrzycę. Zawierają również polifenole wspomagające pracę układu krążenia i pomagające w obniżaniu ciśnienia krwi.
Udając się na grzybobranie należy zawsze pamiętać o podstawowej jego zasadzie, którą jest bezpieczeństwo. Nie należy zbierać grzybów, których się nie zna, lub co do których ma się wątpliwości, czy są jadalne. Wybierając się na grzyby warto mieć też ze sobą kogoś, kto dobrze zna się na ich rozpoznawaniu, a także atlas grzybów ze zdjęciami.
Źródło: lasy.gov.pl, dietetycy.org.pl, nagrzyby.pl
Źródło zdjęcia głównego: Shutterstock