Na Marsie zostały wykryte ślady wskazujące na obecność dużej ilości związków organicznych. Badania wykonane w kraterze Jezero wskazują, że znajdujące się tam skały były kiedyś omywane przez ciekłą wodę. Chociaż sama obecność związków organicznych nie oznacza, że na Czerwonej Planecie istniało życie, naukowcy wskazują, że może ona dostarczyć cennych informacji na temat pradawnych marsjańskich ekosystemów.
Łazik Perseverance rozpoczął swoją misję na Marsie w 2020 roku. Miejsce lądowania, krater Jezero, zostało wybrane nieprzypadkowo - zachowały się w nim wyraźne pozostałości dawnego ujścia rzeki. Naukowcy przypuszczali, że obecność płynącej wody może świadczyć o istnieniu substancji organicznych, a nawet wskazywać miejsca, gdzie na Czerwonej Planecie mogło istnieć życie. Na łamach "Science" opublikowane zostały badania, które wskazują, że na Marsie substancji organicznych może być więcej, niż dotychczas myśleliśmy.
Nisza dla życia
Przedmiotem badania są skały z dna krateru Jezero, gdzie początkowo wylądował łazik Perseverance. Instrumenty pomiarowe zarejestrowały tam ciekawe zjawisko - dno formacji skalnej było uformowane ze skał magmowych, zbudowanych ze schłodzonej lawy, które nosiły wyraźne znaki kontaktu z wodą.
Jak opowiadają autorzy badania, magmowe podłoże zawierało nietypowe dla tego rodzaju skał minerały i związki chemiczne takie, jak węglany i sole. Najprawdopodobniej zostały one naniesione tam przez rzeczne fale, które rzeźbiły dno krateru i osadzały rozpuszczone minerały w pustych przestrzeniach, nadających się do zamieszkania przez organizmy żywe. Dane z niektórych punktów wskazują, że w niektórych spośród tych nisz znajdowały się związki organiczne.
Naukowcy podkreślają jednak, że istnienie związków organicznych nie jest bezpośrednim dowodem na istnienie życia. Mogą one powstawać również w wyniku innych procesów, które nie wymagają działalności organizmów żywych.
SHERLOC na tropie
Minerały zostały odkryte przy pomocy instrumentu SHERLOC, zamontowanego na ramieniu robota. Jednym z jego kluczowych elementów jest spektrometr ramanowski, który wykorzystuje specyficzny rodzaj fluorescencji do wyszukiwania i identyfikacji związków organicznych oraz analizy ich rozmieszczenia w materiale skalnym. Dzięki niemu naukowcy mogą dowiedzieć się, w jaki sposób związki zostały zachowane w danym miejscu.
Bethany Ehlmann z Keck Institute for Space Studies, współautorka badania, zaznacza. że "możliwości mikroskopowego obrazowania, jakie daje nam SHERLOC, otworzyły nam drzwi do rozszyfrowania osi czasu dawnych marsjańskich ekosystemów".
Gdy łazik podążał w kierunku delty, pobrał kilka próbek zmienionych przez wodę skał magmowych. Mark Sephton z Imperial College London, współautor badania, ma nadzieję, że pewnego dnia te próbki trafią na Ziemię.
- Będziemy mogli przyjrzeć się dowodom na istnienie płynnej wody oraz materii organicznej, a także zbadać, czy w dawnych czasach na Marsie panowały warunki odpowiednie dla życia - dodaje.
Źródło: Science Alert, phys.org
Źródło zdjęcia głównego: NASA