Naukowcy na wyspie między Australią a Tasmanią znaleźli bardzo dobrze zachowane jajo wymarłego podgatunku emu. Jego wiek oszacowano nawet na kilka tysięcy lat. Badaczy zaskoczyło coś jeszcze.
Jajo, które znaleziono w wydmie na wyspie King w cieśninie Bassa należy do wymarłego w 1822 roku emu małego (Dromaius novaehollandiae baudinianus). To podgatunek emu zwyczajnego (Dromaius novaehollandiae). Około 10-12 tysięcy lat temu wyspy King, Tasmania oraz Wyspa Kangura były połączone z kontynentalną Australią. Wskutek podnoszenia się poziomu mórz wyspy, a tym samym żyjące na nich populacje emu zostały od siebie odizolowane. Zwierzęta przekształciły się w odrębne podgatunki.
Skorupa jaj jest popękana, ale brakuje tylko kilku jej niewielkich fragmentów. To jedyne znane prawie kompletne jajo tego podgatunku z wyspy King. Wiek znaleziska oszacowano na okres od około 200 do nawet kilku tysięcy lat.
Główny badacz Julian Hume, paleontolog z Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, skomentował odkrycie jako "rzadkie" i "wyjątkowe". Jak zwrócił uwagę, zdarza się, że badacze znajdują skorupy żyjących dawno zwierząt, ale rzadkością jest odkrycie jaja w tak dobrym stanie. Stwierdził, że prawdopodobnie niesiony z wiatrem piasek zakopał je w wydmie.
Jaja zostały tej samej wielkości
Każdy z powstałych podgatunków emu, z powodu ograniczonych zasobów, stał się mniejszy. Im mniejsza wyspa, tym mniejsze emu, dlatego te z wyspy King stały się najmniejsze.
Odkrycie pokazało jednak, że mimo iż w czasie ewolucji ciało emu się skurczyło (było prawie o połowę mniejsze od emu zwyczajnego), to rozmiar składanych jaj praktycznie nie uległ zmianom. Jajo emu z Australii kontynentalnej mierzy około 12,8 centymetra wysokości i waży około 0,59 kilograma. Jajo emu małego było niemal identyczne: wysokie na około 12,5 cm i ważyło około 0,5 kg.
Pisklętom pozwoliło to utrzymać odpowiednią temperaturę ciała w chłodnym klimacie wyspy oraz były one w stanie zdobywać pożywienie od razu po wykluciu, tak jak dziś robi to kiwi.
Autor: ps / Źródło: LiveScience, tvnmeteo.pl
Źródło zdjęcia głównego: Julian HUme i Christian Roberston, Biology Letter (2021)