Gatunki inwazyjne stanowią zagrożenie dla rodzimych organizmów, bowiem wypierają je z siedlisk. Mają też bezpośredni wpływ na lokalną gospodarkę. Zespół europejskich naukowców ustalił, z którymi gatunkami należy walczyć w pierwszej kolejności.
Niektóre gatunki inwazyjne sieją zniszczenie, inne mogą stanowić zagrożenie w przyszłości. Z tego powodu zespół europejskich naukowców ustalił, z którymi należy walczyć w pierwszej kolejności. - Idealnie byłoby pozbyć się wszystkich inwazyjnych gatunków, ale zasoby są ograniczone. Teraz nawet bardziej, kiedy zmagamy się z innymi problemami - powiedział Pablo González Moreno, specjalista od gatunków inwazyjnych z Uniwersytetu w Kordobie, który uczestniczył w projekcie. Badania nad gatunkami inwazyjnymi, które opisano w "Global Change Biology", prowadzili naukowcy z Uniwersytetu w Newcastle i Belgian Nature and Forests Agency.
Gatunki inwazyjne
Jednym z gatunków, które udało się zidentyfikować jako potencjalnie bardzo niekorzystne, jest majna brunatna (Acridotheres tristis) z rodziny szpakowatych. Ptaki te żyją na razie w małych koloniach w Hiszpanii i Portugalii, ale ze względu na agresywne terytorialne zachowania i umiejętność przystosowania mogą rozszerzyć zasięg występowania i zaszkodzić rodzimym ptakom. Inne gatunki o wysokim priorytecie to ropucha berberyjska (Sclerophrys mauritanica), drapieżny ssak ostronos rudy (Nasua nasua) i ptak bilbil czerwonoplamy (Pycnonotus cafer).
Jednym z elementów badania było też ustalenie potencjalnych scenariuszy dotyczących gatunków inwazyjnych, które nie są aktualnie obecne w regionie lub dopiero zaczynają się pojawiać, ale jest jeszcze szansa, aby nad nimi zapanować.
Potencjalnie niebezpieczne
Wśród gatunków, które nie dotarły jeszcze do Europy, ale mogą znaleźć się w niej w przyszłości, jest rak z gatunku Faxonius rusticus, słodkowodne zwierzę, które już powoduje sporo problemów w północnych Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Powodem do niepokoju są też ryby Channa argus, azjatycki gatunek drapieżnej ryby okoniokształtnej zawleczonej do USA przez kolekcjonerów, i wieloletnie pnącze winorośl kauczukowa (Cryptostegia grandiflora) pochodzące z Madagaskaru.
Aby stworzyć taką listę, zespół przeanalizował ryzyko pojawienia się, rozprzestrzenienia i wpływu różnych gatunków inwazyjnych. Ranking ryzyka został zestawiony ze strategiami eliminacji tych gatunków pod względem efektywności, kosztu, czasu czy prawdopodobieństwa ich nawracania. Następnie zespół wspólnie opracował listę gatunków zadomowionych już w Europie i tych, które mogłyby znaleźć się w niej w przyszłości.
Badanie jest istotne nie tylko w kontekście zarządzania występowaniem gatunków inwazyjnych w Europie, ale również opracowania przyszłych scenariuszy na wypadek, gdyby kolejne gatunki dotarły na kontynent.
W Polsce gatunkami inwazyjnymi są między innymi Channa argus, małż z rodziny omułkowatych Limnoperna fortunei, rak z rodziny Cambaridae Orconectes rusticus, rak marmurkowy (Procambarus fallax), sumik węgorzowaty Plotosus lineatus, szop pracz (Procyon lotor), a także wiele innych.
Autor: anw / Źródło: PAP
Źródło zdjęcia głównego: Shutterstock