Będą szukać potwora z Loch Ness. Proszą NASA o pomoc

Znajdujące się w szkockiej miejscowości Drumnadrochit Loch Ness Centre wezwało amerykańską agencję kosmiczną, by użyczyła swojej wiedzy w zaplanowanych poszukiwaniach. Podczas trzech dni, począwszy od 30 maja, ochotnicy będą mieli za zadanie obserwować powierzchnię jeziora, zwracając uwagę na wszystkie nietypowe ruchy wody.

- Liczymy, że łowcy Nessie na całym świecie pomogą nam dotrzeć do ludzi w NASA. Mamy nadzieję dotrzeć do nich poprzez siłę mediów społecznościowych. Udaliśmy się na brytyjskie uniwersytety. Mamy nadzieję, że eksperci z NASA mogą dysponować zaawansowaną technologią obrazowania do skanowania jeziora. Musielibyśmy usiąść i porozmawiać z nimi o tym, jak ją tu sprowadzić - powiedziała Aimee Todd z Loch Ness Centre.

Od czasu zorganizowanej w 1934 roku przez Edwarda Mountaina pierwszej ekspedycji w celu wyjaśnienia tajemnicy rzekomego potwora, w oficjalnym rejestrze, w którym odnotowywane są wszystkie doniesienia, że ktoś zauważył lub usłyszał w Loch Ness coś, co mogłoby nim być, pojawiło się 1156 wpisów. W sierpniu zeszłego roku zorganizowano największe od 50 lat poszukiwania - z użyciem między innymi dronów wyposażonych w kamery na podczerwień i hydrofonu do wykrywania nietypowych podwodnych dźwięków oraz z udziałem około 200 ochotników na miejscu i 300 monitorujących na komputerach prowadzoną na żywo transmisję. Podczas nich jedna z grup usłyszała cztery niewyjaśnione dźwięki, ale nie udało się ich zarejestrować, zatem tajemnica nie została wyjaśniona.

Współczesny mit o potworze z Loch Ness ma swój początek w 1933 roku, gdy menedżerka jednego z hoteli Aldie Mackay powiedziała, że widziała w jeziorze stworzenie podobne do wieloryba. Gazeta "Inverness Courier" doniosła o tej obserwacji, a jej redaktor Evan Barron zasugerował, by stworzenie opisać jako "potwora". Od tego czasu tajemnica Nessie stała się inspiracją dla książek, programów telewizyjnych i filmów, a także przyczyniła się do rozwoju branży turystycznej. W rzeczywistości legenda sięga średniowiecza, kiedy to irlandzki mnich, św. Kolumba miał napotkać bestię w Ness, rzece wypływającej z Loch Ness.

Badania w 1972 r. prowadziło Loch Ness Investigation Bureau, które powołano w latach 60., ale w 1977 roku je rozwiązano, ponieważ nie udało mu się odkryć żadnych znaczących dowodów przemawiających za lub przeciw istnieniu potwora. Poprzednie próby odnalezienia Nessie obejmowały m.in. operację Deepscan z 1987 r., kiedy 24 łodzie wyposażone w echosondy przepłynęły całą długość jeziora. W trzech przypadkach wykryto coś, czego nie można było od razu wyjaśnić.

Z kolei w 2019 r. naukowcy stwierdzili, że stworzenia, które uznawano za potwora z Loch Ness mogą być gigantycznymi węgorzami. Badacze z Nowej Zelandii próbowali skatalogować wszystkie żyjące gatunki w jeziorze, pobierając DNA z próbek wody. Po analizie wykluczono obecność dużych zwierząt, o których mówiło się, że mogły zapoczątkować doniesienia o potworze. Nie znaleziono żadnych dowodów na obecność prehistorycznego gada wodnego zwanego plezjozaurem lub dużej ryby, takiej jak jesiotr. Loch Ness jest największym słodkowodnym jeziorem w Szkocji pod względem objętości. Mieści więcej wody - 7452 miliony metrów sześc. - niż wszystkie angielskie i walijskie jeziora razem wzięte.