Rzadko się zdarza, by zdjęcie nowego rządu w kraju tej rangi co Finlandia trafiało na pierwsze strony gazet na całym świecie. Jeszcze rzadziej, by podobną informacją ekscytowali się muzycy rockowi. A tak się właśnie stało, gdy w grudniu 2019 roku Sanna Marin została premierem. Gitarzysta Tom Morello z Rage Against the Machine umieścił zdjęcie liderek koalicyjnego rządu na swoim Instagramie z komentarzem: "All women, 4 out of 5 under 35. Top priority: address impending climate disaster". (Same kobiety, cztery z pięciu poniżej 35 lat. Główny priorytet: przeciwdziałać nadchodzącej katastrofie klimatycznej). A przy okazji Morello pochwalił się, że Marin jest fanką jego zespołu. W odpowiedzi dostał od nowej premier lajka.

Zdjęcia jej gabinetu koalicyjnego krążyły w mediach społecznościowych jak viral. Nie mogło być inaczej, skoro na świecie mniej niż jedna czwarta parlamentarzystów to kobiety, a tu powstaje rząd tak sfeminizowany (12 z 19 stanowisk ministerialnych objęły panie) i tak młody. Fińska polityka, często pomijana w międzynarodowych mediach, nagle wydała się wyjątkowa i fascynująca. Nagłówki w prasie i internecie same się pisały: "Feminizm osiąga pełnoletność w Finlandii", "Parlament Finlandii: pionier równości płci", "Kobiety rządzą: na to czekaliśmy". Nieprzychylni nowemu rozdaniu politycznemu mówili zaś o "rządzie dziewcząt" lub "rządzie szminek". W internecie krążyły seksistowskie memy na przykład przedstawiające panie minister podejmujące decyzje podczas wspólnego pobytu w saunie. 

Patrząc z fińskiej perspektywy, akurat w tym obrazie nie ma nic szczególnie obraźliwego. Sauna to ważna część lokalnej kultury, miejsce spotkań i często ważnych rozmów. Dziennikarka Kristiina Tolkki przekonując, że awans Sanny Marin na szczyt był nieunikniony, wspominała rozmowę z przyszłą premier właśnie w kąpieli parowej: - Spotkałam ją kilka lat temu podczas damskiej nocy saunowej i zagadnęłam, czy będzie liderką. W odpowiedzi po prostu na mnie spojrzała, jakby się dziwiła, że w ogóle ją o to pytam.

Przyszła premier pojawiła się na świecie w 1985 roku w Helsinkach. Zgodnie z fińskim zwyczajem przez pierwsze tygodnie życia nie ma imienia. To czas, kiedy rodzice przyglądają się dziecku, poznają je i decydują o tym, jak będzie się nazywać. Wybierają imię Sanna, pochodzące od szwedzkiego słowa "sanning", czyli "prawda". 

Prawd, z którymi jako dziecko przyszła polityk musi się zmierzyć, jest sporo. Na swoim osobistym blogu w 2016 roku napisze: "Podobnie jak w przypadku wielu Finów, w mojej rodzinie jest pełno smutnych historii". To historia matki, która wychowywała się w sierocińcu. Historia ojca alkoholika. Historia ich nieudanego małżeństwa, biedy, życia z zasiłku i rozwodu. Jej rodzice rozstają się, gdy Sanna ma kilka lat. Potem ojca spotka już tylko raz. "Jeśli zapytasz mnie, czy czuję się, jakbym miała ojca, to nie. Nie dorastałam z nim i powiedziałabym, że go nie mam" - przyzna w rozmowie z brytyjską edycją magazynu "Vogue". 

Matka najpierw wychowuje ją samotnie, potem znajduje miłość u boku innej kobiety. W latach 90. związki osób tej samej płci są w Finlandii tematem tabu, nie mówiąc już o uznaniu ich za równe z mocy prawa. - Milczało się na ten temat - powie po latach Sanna. - I ja czułam to milczenie. A nie jest dobrze, gdy dorastasz otoczona milczeniem.