Jeśli doświadczasz problemów emocjonalnych i chcesz uzyskać poradę lub wsparcie, tutaj znajdziesz listę organizacji oferujących profesjonalną pomoc.

"Ojojane miejsca bolą mniej" – głosi popularny rysunek autorstwa Lisich Spraw. Ale żeby ból współdzielić, trzeba się z niego komuś zwierzyć. Tylko w tym pandemicznym, zoomowym świecie nie zawsze jest komu. I jak: bo trudno przecież pocałować bolące miejsce czy objąć kogoś przez kilkanaście cali ekranu.

Pomóc "ojojać" czy "oswoić" ból mogą fikcyjne postaci, do których świata uciekamy, gdy ten realny staje się nieznośny. O tym, czy możemy się czegoś nauczyć i dowiedzieć o sobie od bohaterów popularnych filmów i powieści, w swojej nowej książce "Szkoła bohaterek i bohaterów" pisze Przemek Staroń - Nauczyciel Roku 2018, psycholog, nauczyciel etyki i filozofii, nominowany do "nauczycielskiego Nobla". Wykorzystując bliskie młodym ludziom postaci, odpowiada w niej na pytania, na które odpowiedzi wciąż szukamy – jak radzić sobie z lękiem? Jak znosić porażkę? I czy to źle być smutnym?

Proponujemy cztery "typy osobowości", aby pokazać Wam, jak dana grupa bohaterów, których Przemek Staroń opisał w swojej książce, radzi sobie w trudnych sytuacjach. Może któryś z Was, Czytelnicy, odnajdzie w którejś z grup choćby odrobinę siebie i zrozumie, dlaczego właśnie tak, a nie inaczej, radzi sobie z problemami. Nie trzymajcie się jednak tych ram zbyt sztywno – każdy z nas jest przecież inny.

Problemy wolą rozwiązywać w zaciszu własnych myśli. Rzadko kiedy dzielą się nimi ze światem, to ich sprawa i nikogo nie muszą obarczać swoimi problemami. Gdy pytasz, czy wszystko w porządku, zawsze jest. Tylko czy aby na pewno?

Antonina Długosińska: Dlaczego część ludzi decyduje się na cierpienie w samotności? Nie łatwiej byłoby się komuś zwierzyć, poprosić o pomoc?

Przemek Staroń: Niektórzy mają po prostu cechy, które naturalnie sprawiają, że lepiej czują się samemu lub w gronie najbliższych przyjaciół czy rodziny. Nazywamy to introwersją, choć tu od razu dodam pewną "gwiazdkę", bo nie każdy introwertyk musi cierpieć w samotności. Ale żeby zrozumieć, dlaczego czasem trudno jest współdzielić ból z drugą osobą, warto spojrzeć na naszych bohaterów. I ich rodzaje cierpienia.

Włóczykija z Muminków, Froda Bagginsa z Władcy Pierścienia, Małego Księcia...

Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że Włóczykij wcale nie cierpi, bo jest sam albo chce być sam, bo cierpi. On tak chętnie wyrusza w samotną podróż każdej zimy, bo doskonale się w tej samotności czuje, potrzebuje jej. Swoje problemy rozwiązuje w ciszy, podczas długich, pieszych podróży. To klasyczny przykład introwersji. Czegoś, co jest zupełnie normalne i nie wymaga żadnej, z braku lepszego słowa, interwencji.