Kwarantanna, izolacja i nadzór epidemiologiczny. Czym się różnią?

Czym jest kwarantanna i nadzór epidemiologiczny? Joanna Narożniak wyjaśnia

Źródło: TVN24

Kwarantanna, izolacja i nadzór epidemiologiczny to pojęcia, które w związku z pojawieniem się koronawirusa stale przewijają się w debacie publicznej. Każde z nich dotyczy jednak innej sytuacji. Różnice między nimi wyjaśniały w TVN24 ekspertki: Joanna Narożniak, rzeczniczka Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie oraz profesor Iwona Mozer-Lisewska, ordynator Oddziału Chorób Zakaźnych Szpitala im. Józefa Strusia w Poznaniu.

W związku z koronawirusem SARS-CoV-2, który pojawił się w Polsce, wiele osób jest poddanych kwarantannie, nadzorowi epidemiologicznemu, są również osoby przebywające w izolacji. Minister zdrowia Łukasz Szumowski przekazał w czwartek, że obecnie ponad 300 osób jest w kwarantannie, a ponad 4,5 tysiąca pod nadzorem epidemiologicznym.

O tym, na czym polega różnica między tymi trzema pojęciami, mówiły w rozmowie z TVN24 Joanna Narożniak, rzeczniczka prasowa Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie oraz profesor Iwona Mozer-Lisewska, ordynator Oddziału Chorób Zakaźnych Szpitala im. Józefa Strusia w Poznaniu. W oparciu o ich słowa przedstawiamy w punktach charakterystykę izolacji, kwarantanny (z uwzględnieniem kwarantanny domowej) oraz nadzoru epidemiologicznego. Wszystkie trzy pojęcia definiuje Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych.

Izolacja

1. Izolacja to odosobnienie osoby chorej od pozostałych osób - najczęściej w szpitalu - przykładem jest mężczyzna, u którego potwierdzono pierwszy przypadek zakażenia w Polsce i który przebywa w szpitalu w Zielonej Górze;

2. taką osobę izolujemy najczęściej w specjalnej izolatce - po to, żeby ją wyleczyć i żeby nie przenieść na inne osoby materiału biologicznego, którym jest zakażona;

3. z osobą izolowaną kontaktuje się dedykowany personel w jednorazowej odzieży ochrony biologicznej

Izolacja – odosobnienie osoby lub grupy osób chorych na chorobę zakaźną albo osoby lub grupy osób podejrzanych o chorobę zakaźną, w celu uniemożliwienia przeniesienia biologicznego czynnika chorobotwórczego na inne osoby

Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, art. 2.

Kwarantanna

1. Kwarantanna dotyczy osób zdrowych, ale które miały potwierdzony kontakt z osobą, która mogła być chora, zakażona, która mogła mieć objawy, a te objawy mogą się pojawić w ciągu najbliższych 14 dni.

2. Jeżeli mamy do czynienia z większą liczbą osób, dedykowane są obiekty do kwarantanny - na przykład internat - tak, jak to ma miejsce w Policach, a wcześnie we Wrocławiu - kiedy to na początku lutego do szpitala we Wrocławiu trafiła grupa Polaków, która została ewakuowana z chińskiego Wuhanu

3. Obiekt kwarantanny jest objęty ochroną przez służby porządkowe - przez ochronę, przez policję czy straż pożarną. W takim obiekcie muszą być spełniane wszystkie wymogi - zgodnie z wytycznymi ustawy - związane z prowadzeniem kwarantanny większej liczby osób.

4. Specjalnym rodzajem kwarantanny jest kwarantanna domowa - dotyczy ona na przykład jednej osoby albo całej rodziny, która przebywa w swoim miejscu zamieszania. 

a. kwarantanna domowa nie polega tylko na tym, że dana osoba nie chodzi do pracy czy do szkoły. Ona polega na odosobnieniu osoby, która decyzją powiatowego inspektora sanitarnego została skierowana na kwarantannę domową. Taka osoba nie może kontaktować się z żadną inną osobą. 

b. oznacza to, że taka osoba nie może na przykład odebrać paczki od listonosza czy otworzyć drzwi i odebrać pizzy od dostawcy. 

c. kwarantanna w warunkach domowych oznacza dwutygodniowy pobyt w domu. Jeśli w tym czasie wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy u osoby poddanej takiej kwarantannie, wówczas natychmiast zostaje ona przywieziona do oddziału chorób zakaźnych.

Kwarantanna - odosobnienie osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie, w celu zapobieżenia szerzeniu się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych

Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, art. 2.

Nadzór epidemiologiczny

1. podlegają mu osoby zupełnie zdrowe. Mogą one nawet prowadzić swobodnie pewną aktywność społeczną i zawodową, czyli chodzą do pracy, chodzą do szkoły, nie mają żadnych objawów

2. prowadzony jest przez pracowników inspekcji sanitarnej 

3. to jest informacja o osobach, które na przykład wróciły z rejonów, gdzie występuje wirus, ale nie kontaktowały się, nie ma u nich podejrzenia kontaktu z jakaś osobą zarażoną 

4. w zależności od wywiadu epidemiologicznego - najczęściej przeprowadzonego telefonicznie - kwalifikuje się te osoby albo do takiej grupy osób, które z uwagi na warunki, jakie spełniają, powinny:

- odsunąć się od aktywności zawodowej, społecznej, nie chodzić do szkoły, nie chodzić do pracy

- albo jedynie samemu się obserwować - na przykład codziennie badać swoją temperaturę.

Nadzór epidemiologiczny - obserwacja osoby zakażonej lub podejrzanej o zakażenie, bez ograniczenia jej swobody przemieszczania się, wykonywanie badań sanitarno-epidemiologicznych u tej osoby w celu wykrycia biologicznych czynników chorobotwórczych lub potwierdzenia rozpoznania choroby zakaźnej oraz zebranie, analiza i interpretacja informacji o okolicznościach i skutkach zakażenia (nadzór indywidualny), jak i stałe, systematyczne gromadzenie, analiza oraz interpretacja informacji o zachorowaniach lub innych procesach zachodzących w sferze zdrowia publicznego, wykorzystywane w celu zapobiegania i zwalczania zakażeń lub chorób zakaźnych (nadzór ogólny)

Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, art. 2.

Koronawirus z Chin

Choroba zakaźna COVID-19, wywołana przez koronawirusa SARS-CoV-2, pojawiła się w grudniu w Wuhanie w środkowych Chinach. Od 31 grudnia 2019 roku do 5 marca tego roku zanotowano około 95 tysięcy potwierdzonych przypadków COVID-19, w tym ponad 3 tysiące zgonów.