Do Sądu Okręgowego w Rzeszowie wpłynęły pytania, w których hiszpański sąd pyta o niezależność, nieusuwalność i możliwości odpowiedzialności dyscyplinarnej polskich sędziów. Od odpowiedzi na te pytania madrycki sąd uzależnia decyzję o wydaniu Polsce poszukiwanego listem gończym obywatela Hiszpanii.
- Na pewno sąd odniesie się bez zbędnej zwłoki, ale nie dzisiaj i nie jutro - powiedział w poniedziałek rzecznik rzeszowskiego sądu Tomasz Mucha.
Dodał, że odpowiedzią na pytania zajmie się sąd, który wydał Europejski Nakaz Aresztowania obywatela Hiszpanii. Jest nim II wydział karny rzeszowskiego Sądu Okręgowego.
Hiszpanie pytają, czy polski "organ sądowy wypełnia swoje zadania w pełni autonomicznie, bez podległości w ramach hierarchii służbowej, podporządkowania komukolwiek, w sposób wolny od nakazów czy wytycznych z jakiegokolwiek źródła, oraz korzystając z ochrony przed ingerencją i naciskami z zewnątrz, które mogą zagrozić niezależności osądu jego członków i wpływać na ich rozstrzygnięcia". Madrycki Centralny Sąd Śledczy pyta także, czy w polskim systemie prawnym określona jest "nieusuwalność osób, którym powierzono zadanie sądzenia".
Hiszpański sąd spytał ponadto, czy "istnieją zasady co do składu organu, powoływania jego członków, okresu trwania ich kadencji oraz powodów ich wyłączania, wykluczania lub odwołania". Wreszcie Hiszpanów interesuje też, czy "system środków dyscyplinarnych dla osób, którym powierzono zadanie sądzenia, przewiduje niezbędne gwarancje w celu uniknięcia ryzyka wykorzystania tego systemu do politycznej kontroli treści orzeczeń sądowych".
"Konkretnie należy wskazać czy normy, określające zachowania stanowiące przewinienia dyscyplinarne i konkretnie stosowane kary przewidują interwencję niezależnego organu, zgodnie z procedurą w pełni gwarantującą prawa, zatwierdzone w art. 47 i 48 Karty, w tym prawo do obrony, oraz czy przewidują możliwość zaskarżenia orzeczeń organów dyscyplinarnych" - wskazuje sąd z Hiszpanii.
Po otrzymaniu odpowiedzi z Polski hiszpański sąd wyda postanowienie. Hiszpanie poprosili rzeszowski sąd o odpowiedź w ciągu 10 dni.
Zdaniem rzecznika Sądu Okręgowego w Rzeszowie, "jeżeli jest jakiś termin, to jest to termin instrukcyjny, czyli jego dochowanie nie wiąże się z żadnymi negatywnymi konsekwencjami daleko idącymi".
O sprawie jako pierwszy poinformował Onet.
Sąd w Dublinie pyta, czy można mieć zaufanie do Polski
W marcu sąd w Irlandii rozpatrujący sprawę Polaka Artura C., poszukiwanego przez polską prokuraturę w związku z zarzutami dotyczącymi przemytu narkotyków, zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu o opinię w trybie pilnym (stosowaną w sprawach, w których ktoś przebywa w areszcie) na temat tego, czy jeśli wyda zgodę na ekstradycję, to Polak będzie sądzony w swoim kraju w uczciwym procesie. Sąd wskazywał na obawy co do praworządności w Polsce w związku z uruchomieniem wobec niej przez Komisję Europejską art. 7 traktatu unijnego.
W lipcu Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że to unijne sądy mają w razie konieczności oceniać ryzyko dla rzetelnego procesu w Polsce, biorąc pod uwagę stan praworządności. Trybunał stwierdził, że decyzja o wstrzymaniu ENA może zapaść dopiero po przeprowadzeniu dwuetapowej analizy.
W pierwszej kolejności sąd musi stwierdzić, że w wydającym nakaz państwie członkowskim istnieje rzeczywiste ryzyko nieludzkiego lub poniżającego traktowania ze względu na nieprawidłowości systemowe. Jest to ocena praworządności w danym kraju, która powinna być dokonana w oparciu o "obiektywne, wiarygodne, dokładne i należycie uaktualnione informacje".
Jeśli po dokonaniu oceny sąd uzna, że w konkretnym kraju istnieje rzeczywiście ryzyko naruszenia prawa do rzetelnego procesu sądowego, w drugiej kolejności powinien ustalić, że istnieją podstawy, aby uznać, iż na takie ryzyko narażona jest konkretna osoba, której dotyczy Europejski Nakaz Aresztowania.
Jeśli po dokonaniu drugiej oceny sąd stwierdziłby, że dana osoba mogłaby być narażona na brak rzetelnego procesu, to powinien wstrzymać Europejski Nakaz Aresztowania.
Sąd, który ma wydać zatrzymanego, musi wystąpić do sądu polskiego o przekazanie wszelkich informacji niezbędnych do przeprowadzenia oceny.
- Czy, po pierwsze, organ sądowy wypełnia swoje zadania w pełni autonomicznie, bez podległości w ramach hierarchii służbowej, podporządkowania komukolwiek, w sposób wolny od nakazów czy wytycznych z jakiegokolwiek źródła, oraz korzystając z ochrony przed ingerencją i naciskami z zewnątrz, które mogą zagrozić niezależności osądu jego członków i wpływać na ich rozstrzygnięcia. - Czy, po drugie, określona jest w systemie prawnym nieusuwalność osób, którym powierzono zadanie sądzenia. - Czy, po trzecie, istnieją zasady co do składu organu, powoływania jego członków, okresu trwania ich kadencji oraz powodów ich wyłączania, wykluczania lub odwołania. - Na zakończenie czy system środków dyscyplinarnych dla osób, którym powierzono zadanie sądzenia, przewiduje niezbędne gwarancje w celu uniknięcia ryzyka wykorzystania tego systemu do politycznej kontroli treści orzeczeń sądowych. Konkretnie należy wskazać czy normy, określające zachowania stanowiące przewinienia dyscyplinarne i konkretnie stosowane kary przewidują interwencję niezależnego organu, zgodnie z procedurą w pełni gwarantującą prawa, zatwierdzone w art. 47 i 48 Karty, w tym prawo do obrony, oraz czy przewidują możliwość zaskarżenia orzeczeń organów dyscyplinarnych. Pytania hiszpańskiego sądu
Autor: mjz//kg//kwoj / Źródło: TVN24, PAP
Źródło zdjęcia głównego: Andrzej Otrębski/wiki CC BY-SA 4.0