Cannes na półmetku. Verhoeven pokazał "Benedettę"

Pokaz filmu reżysera słynnego "Nagiego instynktu" przyciągnął do Pałacu Festiwalowego tłumy, mimo że organizowana w reżimie sanitarnym impreza ograniczyła dopuszczalną liczbę osób na sali kinowej.

"Benedetta" to historia XVII-wiecznej mistyczki i przeoryszy klasztoru w Pescii, opisana w książce Judith Brown "Nieskromne czyny. Życie zakonnicy lesbijki w renesansowych Włoszech". Na podstawie zachowanych materiałów z epoki, pisarka opisała jej związek z inną zakonnicą. Oddana do zakonu jako kilkuletnia dziewczynka, Benedetta Carli zostaje wychowana przez siostry w duchu nienawiści do własnego ciała. Początkowo stanowi wręcz wzór posłuszeństwa, mimo że szybko odkrywa swój homoseksualizm. Z czasem zaczyna mieć wizje - ukazuje się jej ukrzyżowany Chrystus, zaczyna też przemawiać jego głosem. Jednocześnie dziewczyna odkrywa, że wizje mogą jej utorować drogę do władzy w klasztorze.

Największy sprzeciw, wedle recenzentów, budzić może fakt, że akty seksualnej ekstazy zbliżają bohaterkę do Chrystusa. W filmie nie brak też scen erotycznych. Jednocześnie 82-letni reżyser, mający za sobą udział w seminarium biblijnym i współautorstwo książki "Jezus z Nazaretu", krytykuje religię jako mistyfikację i teatralny spektakl.

Czytając liczne recenzje po seansie, można odnieść wrażenie, że dotyczą dwóch różnych filmów. Na przykład Peter Bradshaw z "Guardiana" nie zostawia na filmie suchej nitki, zarzucając mu banał i tanią sensację, podczas gdy krytyk "The Hollywood Reporter" nazywa film opowieścią "o kobiecie szukającej własnego głosu i dążącej do emancypacji" i chwali reżysera za to, że stawia ważne pytania i na żadne nie daje odpowiedzi, prowokując do refleksji nad naszą własną duchowością.

Dobrze przyjęto obraz twórcy "Basenu" ulubieńca Francuzów, Francoisa Ozona, opowieść dotykającą kwestii eutanazji. Na ekranie pojawiają się Sophie Marceau i Charlotte Rampling. Rozczarował Włoch Nanni Moretti, którego film "Trzy piętra" - adaptacja sztuki izraelskiego autora Eszkola Newo - miał być "wiwisekcją społeczeństwa w momencie kształtowania się nowej obyczajowości". Zdaniem krytyków powstała z tego ckliwa i nudna opowiastka, pozbawiona psychologicznego prawdopodobieństwa - średnie oceny to 3,5 gwiazdki na 10 możliwych.

Chłodno przyjęto też "Flag Day", obraz wyreżyserowany i zagrany przez Amerykanina Seana Penna. To opowieść o ojcu prowadzącym podwójne życie dla zapewnienia swojej córce dostatniego życia. Jeśli wierzyć krytykom, zamiast przekonującego, psychologicznego kina, dostajemy napuszony i pełen patosu obraz miłosno-nienawistnych relacji między ojcem i córką. W roli córki Penn obsadził swoją prawdziwą córkę Dylan Penn, podobną do matki Robin Wright.

Przed publicznością jeszcze m.in. premiery "Bohatera" Asghara Farhadiego, uwielbianego w Cannes irańskiego twórcy oscarowego "Rozstania" oraz "Red Rocket" Seana Bakera, jednego z czołowych twórców amerykańskiego kina niezależnego. Pokazano już "Kurier Francuski z Liberty, Kansas Evening Sun" Wesa Andersona z Tildą Swinton i Billem Murrayem. Pierwsze recenzje są obiecujące. Na premierze zabrakło jednej z gwiazd, Lei Seydoux, która do Cannes nie dotarła, bo wykryto u niej koronawirusa.

Tegoroczny festiwal w Cannes odbywa się z zachowaniem ostrego reżimu sanitarnego. Do Pałacu Festiwalu na projekcje i konferencje trafiają tylko zaszczepieni goście, wszyscy są też regularnie testowani. Organizatorzy chwalą się, że dotąd nie odnotowano zakażeń wśród uczestników imprezy.