Świadczenie pielęgnacyjne 2021 – ile wynosi, komu przysługuje, wniosek

● Świadczenie pielęgnacyjne przeznaczone jest dla osób, które zrezygnowały z pracy na rzecz opieki nad niepełnosprawnym. ● Świadczenie pielęgnacyjne w 2021 roku wynosi 1971 zł. ● Pobieranie świadczenia pielęgnacyjnego wyklucza się z otrzymywaniem niektórych innych świadczeń. ● Od wypłacanego świadczenia pielęgnacyjnego odprowadzana jest składka emerytalno-rentowa.

Świadczenie pielęgnacyjne jest jednym ze świadczeń opiekuńczych wprowadzonych na mocy ustawy z 28 listopada 2003 r. Skierowane jest do osób, które nie podejmują zatrudnienia, lub innej pracy zarobkowej, albo rezygnują z niego w celu sprawowania opieki nad: - osobą mającą orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności albo  - osobą mającą orzeczenie o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami o konieczności stałej lub długotrwałej opieki, lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje przy tym jedynie, gdy niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała przed jej 18. rokiem życia albo przed ukończeniem przez nią 25. roku życia, jeżeli osoba ta wciąż się uczyła.

Zgodnie z ustawą świadczenie pielęgnacyjne przysługuje: - matce albo ojcu, - opiekunowi faktycznemu dziecka, - osobie spokrewnionej stanowiącej rodzinę zastępczą spokrewnioną, - innym osobom mającym obowiązek alimentacyjny wobec swoich niepełnosprawnych krewnych, z wyjątkiem osób, które same są niepełnosprawne w stopniu znacznym.

W ostatnim przypadku, osobom innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, gdy spełnione są łącznie trzy warunki:

Rodzice osoby wymagającej opieki nie żyją, zostali pozbawieni praw rodzicielskich, są małoletni lub posiadają orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Nie ma innych osób spokrewnionych w pierwszym stopniu, są małoletnie lub legitymują się orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu znacznym.

Nie ma opiekunów faktycznych lub osób będących rodziną zastępczą spokrewnioną, lub osoby te posiadają orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W przypadku gdy osoba ubiegająca się o świadczenie pielęgnacyjne jest rolnikiem, jego małżonkiem lub domownikiem, świadczenie przysługuje:  - rolnikom, gdy zaprzestaną prowadzenia gospodarstwa rolnego, - małżonkom rolników lub domownikom, gdy zaprzestaną prowadzenia gospodarstwa rolnego albo wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Zaprzestanie wykonywania wyżej wymienionych prac potwierdzane jest oświadczeniem składanym pod rygorem odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań. Jednocześnie samo posiadanie gospodarstwa rolnego nie wyklucza z uzyskania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

Wysokość świadczenia pielęgnacyjnego nie zależy od dochodu, jaki osiąga osoba z niego korzystająca. Jest ustalana w odniesieniu do aktualnej wysokości wynagrodzenia minimalnego, a co za tym idzie – systematycznie rośnie. Od 1 stycznia 2021 roku wartość świadczenia pielęgnacyjnego wynosi 1971 zł.

Świadczenie pielęgnacyjne przyznawane jest na czas ważności orzeczenia o niepełnosprawności, którego dotyczy. Jeżeli orzeczenie to jest wydane na czas określony, świadczenie przysługuje do ostatniego dnia miesiąca, w którym wygasa termin ważności orzeczenia.

Istnieją określone prawem sytuacje po stronie opiekuna lub osoby niepełnosprawnej, które wykluczają z prawa do skorzystania ze świadczenia pielęgnacyjnego.

Po stronie opiekuna świadczenie nie zostanie przyznane, jeżeli ma on ustalone prawo do emerytury, renty, zasiłku (stałego, przedemerytalnego, dla opiekuna albo specjalnego zasiłku opiekuńczego), nauczycielskiego świadczenia przedemerytalnego lub rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego.

Po stronie niepełnosprawnego świadczenie nie przysługuje, jeżeli pozostaje on w związku małżeńskim – chyba że małżonek posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, został umieszczony w rodzinie zastępczej (z wyjątkiem rodziny zastępczej spokrewnionej), rodzinnym domu dziecka albo innej niż lecznicza placówce zapewniającej całodobową opiekę.

Ponadto na świadczenie nie można liczyć, jeśli na osobę niepełnosprawną inna osoba ma już ustalone prawo do wcześniejszej emerytury lub jest ustalone prawo do zasiłku rodzinnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenia pielęgnacyjnego lub zasiłku na opiekuna.  

Od wypłacanego świadczenia pielęgnacyjnego odprowadzana jest składka emerytalno-rentowa, dzięki czemu osoby pobierające to świadczenie mają możliwość nabycia uprawnień emerytalnych.

Po osiągnięciu wieku emerytalnego osoby pobierające świadczenie pielęgnacyjne nie mają jednak obowiązku rezygnacji ze świadczenia i przechodzenia na emeryturę. Mogą przejść na emeryturę w wybranym, późniejszym terminie i w ten sposób zwiększyć jej wysokość.

Należy natomiast pamiętać, że z chwilą złożenia wniosku o emeryturę i uzyskania jej, danej osobie przestaje przysługiwać świadczenie pielęgnacyjne.

Wniosek o uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego należy złożyć w urzędzie gminy lub miasta właściwym dla swojego miejsca zamieszkania, albo w lokalnym ośrodku pomocy społecznej, jeżeli dana gmina przekazała mu zadania związane z realizacją świadczeń. Można to zrobić również za pośrednictwem oficjalnego portalu Emp@tia. Tam znajdziesz wzór wniosku o świadczenie pielęgnacyjne.

Do wniosku należy załączyć skrócony odpis aktu urodzenia dziecka albo inny urzędowy dokument potwierdzający jego wiek oraz orzeczenie o niepełnosprawności, albo o znacznym stopniu niepełnosprawności.