- Nasze gepardy urodziły się na przełomie maja i czerwca. Teraz czeka nas co najmniej rok chuchania i dmuchania na nie - mówi Bogusław Przerwa, który opiekuje się gepardami z opolskiego ogrodu zoologicznego.

Dlaczego tak bacznie należy się przyglądać dziewięciu drapieżnym kotom? Bo to gatunek narażony na wyginięcie. - Na całym świecie ich liczba to 4,5 tys. osobników. To nic, zaledwie kropla w morzu potrzeb. Trzeba robić wszystko, aby te zwierzęta znowu żyły swobodnie - podkreśla Mariusz Włodarczyk. Właśnie z tego powodu w opolskim zoo z narodzin i dotychczasowego bezproblemowego chowu się cieszą.

Newralgiczne pierwsze miesiące życia

Matki to dwie samice, które wciąż bacznie zerkają na swoje potomstwo. A maluchy karcącymi spojrzeniami się nie przejmują. Wylegują się w ostatnich promieniach letniego słońca i z ciekawością zerkają na wybieg. Z kolei z troską zerkają na nie opiekunowie.

- Najgorszy próg do przekroczenia dla nich to trzy miesiące życia. W tym czasie liczy się akceptacja przez matkę, właściwe karmienie i opieka. Jeśli tych warunków nie ma musimy przejmować ja na tzw. sztuczny odchów, a to nigdy nie jest tak doskonałe jak warunki naturalne. Tak naprawdę dla nich najniebezpieczniejszy jest pierwszy rok - uważa Włodarczyk.

Stres, choroby i drapieżniki

Pracownicy opolskiego zoo wiedzą co mówią. W ubiegłym roku w tym samym zoo na świat przyszło osiem gepardów. Przeżyły tylko dwa. Większość z nich padła na skutek choroby, która zaatakowała te koty żyjące w europejskich ogrodach zoologicznych.

Małym drapieżnikom zagraża "praktycznie wszystko". - W warunkach ogrodów zoologicznych to stres i choroby, a w naturze dochodzą do tego drapieżnicy. Zagrażają im niemal wszystkie choroby, niezależnie od tego, czy są kocie, czy pochodzą od psów - wyjaśnia Włodarczyk.

Małe gepardy mieszkają w zoo w Opolu:

Mapy dostarcza Targeo.pl

Autor: tam / Źródło: TVN24 Wrocław