Grupa naukowców odkryła w jaskiniach Półwyspu Iberyjskiego nowe gatunki ślimaków. Dokładnie zbadano ich radule, zwane także tarkami, pełne malutkich, spiczastych ząbków. Dzięki nim zwierzęta łatwiej pobierają pokarm z różnych powierzchni. Malakolog Jeannette Kneubühler i jej zespół ustalili, że mają do czynienia z zupełnie nowym rodzajem mięczaków, który nazwali Iberozospeum.
Radula, czyli tarka, to elastyczna płytka rogowa z szeregami drobnych ząbków, pokrywająca język w gardzieli mięczaków. Służy do odrywania kawałków pokarmu, jego zeskrobywania i rozcierania. Kształt oraz liczba ząbków to cechy charakterystyczne dla poszczególnych gatunków. Chociaż ślimacze "zęby" są o wiele twardsze niż mogłoby się wydawać, kiedy myślimy o mięczakach - to nie są tak twarde, jak bywają powierzchnie, na których zwierzęta te żerują. Ząbki dość szybko się więc zużywają, dlatego niektóre ślimaki potrafią wytworzyć każdego dnia kilka rzędów nowych.
Maleńkie ślimaki z ciemnych jaskiń Hiszpanii
Wyjątkiem nie jest niedawno odkryty gatunek ślimaka z Hiszpanii, wyposażony w rzędy krótkich, ale bardzo spiczastych ząbków. Naukowcy podkreślają, że odnalezienie przedstawicieli tego gatunku można uznać za graniczące z cudem. Zamieszkują ciemne jaskinie, mają zaledwie po kilka milimetrów, a ich ciała są niemal przezroczyste.
- Udało nam się zebrać 57 populacji ślimaków z różnych jaskiń - powiedziała zoolog Adrienne Jochum z Instytutu Badawczego Senckenberga w Niemczech.
Nowy rodzaj mięczaków
Analizując morfologię i genetykę tych zwierząt, malakolog (badaczka mięczaków) z Uniwersytetu w Bernie Jeannette Kneubühler i jej współpracownicy doszli do wniosku, że nowo odkryty gatunek, wraz z niektórymi wcześniej zidentyfikowanymi, należą do zupełnie nowego, odrębnego rodzaju, który nazwali Iberozospeum. Przypomnijmy, że wśród podstawowych kategorii systematycznych w biologii rodzaj (genus) jest o poziom wyższy niż gatunek (species).
- Ta radula służy im do przesiewania błota jaskiniowego w poszukiwaniu cząstek pokarmu - powiedziała Jochum o nowo odkrytych ślimakach. Jak dodała, poszczególne gatunki ewoluowały odmiennie najprawdopodobniej ze względu na różnice w podłożu jaskiń, w których zostały znalezione. Jednym z takich czynników mogła być gęstość błota.
Badania dotyczące biomechaniki zębów ślimaka, przeprowadzone na początku tego roku, potwierdzają tę tezę. - Zęby gatunków z niektórych siedlisk są znacznie twardsze niż z innych. To pokazuje, jak silnie właściwości mechaniczne raduli korelują z właściwościami podłoża i pożywienia - podkreśliła Wencke Krings, zoolog z Uniwersytetu w Hamburgu.
Źródło: sciencealert.com, tvnmeteo.pl
Dane opublikowane zostały w artykule "Molecular investigation and description of Iberozospeum n. gen., including the description of one new species (Eupulmonata, Ellobioidea, Carychiidae)" (Kneubühler et al. 2021)
Źródło zdjęcia głównego: Kneubühler et al. (2021)