Naukowcy zaobserwowali wyjątkowo intensywną serię szybkich błysków radiowych, nazywanych po angielsku Fast Radio Bursts (FRB). Pochodzą one ze znanego źródła tych sygnałów - FRB 121102, jednak nigdy wcześniej ani w tym, ani w żadnym innym źródle nie zauważono tak licznej serii.
Szybkie błyski radiowe, zwane po angielsku Fast Radio Bursts (FRB), to bardzo silne wybuchy energii rejestrowane na falach radiowych i trwające ułamki sekund. Jednym z ich źródeł jest FRB 121102, które zostało zarejestrowane przez radioteleskop Arecibo w 2015 roku. Galaktyką macierzystą dla sygnałów z tego źródła jest galaktyka karłowata znajdująca się trzy miliardy lat świetlnych od Ziemi. Aktywność FRB 121102 określa się jako "sezonową". Odbywa się cyklicznie: po 90 dniach aktywności następuje 67 dni ciszy, po czym przez 90 dni znów mamy do czynienia z aktywnością.
Rekordowa liczba błysków
Międzynarodowy zespół naukowców pod kierownictwem profesora Li Di i doktora Wan Pei z Narodowego Obserwatorium Kosmicznego w Chinach (NAOC) zaobserwował wyjątkowo dużą liczbę błysków pochodzących z FRB 121102.
W ciągu 47 dni w okresie od sierpnia do października 2019 roku wykryto 1652 pojedyncze sygnały. Szczytowa częstotliwość wyniosła 122 błyski w ciągu godziny. To najwyższy poziom aktywności, jaki kiedykolwiek zaobserwowano w jakimkolwiek FRB.
Obserwacji dokonano za pomocą radioteleskopu Five-hundred-meter Aperture Spherical Telescope znajdującego się w chińskiej prowincji Kuejczou. Wyniki badań zostały opublikowane 13 października na łamach czasopisma "Nature".
Jak powstają szybkie błyski radiowe
Mechanizm powstawania szybkich błysków radiowych to zagadka dla astrofizyków. Istnieją różne hipotezy, a badacze skłaniają się ku naturalnym zjawiskom. FRB mogą wiązać się z gwiazdami neutronowymi, czarnymi dziurami czy strunami kosmicznymi pozostałymi po Wielkim Wybuchu.
Większość szybkich błysków radiowych pochodzi z odległych galaktyk, oddalonych o nawet miliardy lat świetlnych. W większości przypadków także źródła sygnałów dają o sobie znać tylko raz, przez co niemożliwe jest, aby je przewidzieć.
Nieduża część szybkich błysków radiowych, tak jak FRB 121102, się powtarza. To może być jeden z kluczy, który pomoże przynajmniej w części zlokalizować i zidentyfikować pochodzenie tych tajemniczych sygnałów.
Źródło: phys.org, sciencealert.com
Źródło zdjęcia głównego: ESO/M. Kornmesser