Od końca lipca Tajlandię nawiedza największa od pół wieku powódź. Żywioł ma na swoim koncie już ponad 600 ofiar śmiertelnych. Woda zalewa całe miasta, uszkadzając budynki mieszkalne, ważne zabytki, a także zakłady przemysłowe. W ciągu niecałych trzech miesięcy duża część tajlandzkiej gospodarki została zrujnowana.
Deszcze monsunowe zazwyczaj padają od sierpnia do października, jednak w tym roku Tajlandia musiała borykać się z nimi już od lipca. Przyczynił się do tego Nock-Ten, sztorm tropikalny, który spowodował śmierć co najmniej 82 osób na Filipinach.
Na wyjątkowo obfite występowanie opadów miał również charakterystyczny zespół zjawisk kształtujących w tym roku klimat na Pacyfiuku, czyli słynna La Niña.
Woda zalała jedną trzecią kraju
Tajlandia przeżywa swoje najgorsze chwile od 50 lat. Pod wodą znalazła się jedna trzecia kraju. To 28 prowincji zamieszkiwanych przez 2 miliony 460 osób.
Powódź zaczęła się na północy kraju w Chiang Mai, mieście liczącym 250 tys. mieszkańców. Żywioł przemieszczał się w kierunku południowym, w kierunku Bangkoku.
Fala powodziowa zagrażała stolicy kraju od połowy października. Na początku listopada nie było już ani jednego suchej dzielnicy w Bangkoku.
Powódź z największą siłą uderzyła w środkowe prowincje Tajlandii oraz obrzeża Bangkoku, gdzie poziom wody w niektórych miejscach wynosił 3 metry.
Dzień po dniu rośnie bilans ofiarach śmiertelnych.
Pod koniec września było ich ponad 200.
20 października ich liczba wzrosła do 342. Dwa dni później było ich już 356, a pięć dni później 366.
20 listopada bilans wzrósł do 602 ofiar śmiertelnych.
Poszkodowanych w wyniku powodzi ludzi liczy się w milionach, a poniesione straty materialne – w milardach dolarów.
Cierpi gospodarka
Powódź wywarła i będzie wywierać ogromny wpływ na gospodarkę kraju. Tajlandia jest drugim co do wielkości krajem eksportującym w Azji Południowo-Wschodniej oraz szlakiem handlowym. Zalanych zostało siedem najbardziej uprzemysłowionych prowincji, w tym Pathum Thani, Nonthaburi i Ayutthaya.
Wzrost gospodarczy może nie osiągnąć zakładanych wcześniej 4,1 proc. Jedni ekonomiści uważają, że będzie on na poziomie 3 proc., inni - że nie przekroczy 2 proc.
Tajlandia to największy na świecie eksporter ryżu. Rocznie produkuje się tu 25 mln ton tego ziarna. Tajlandczycy, żeby ochronić choć część swoich dóbr naturalnych, musieli mocno przyspieszyć zbiory, których czas przychodzi w październiku. Pomimo starań ok. 300 tys. hektarów pól uprawnych zostało podtopionych.
Żywioł zatopił też największe ośrodki przemysłowe, położone głównie w prowincjach Ayutthaya i Pathum Thani. Bang Kadi i Navakorn zostały podtopione, przez co setki tysięcy ludzi straciło swoje miejsca pracy. Woda zalała także fabrykę Honda Motor, na której parkingu stały tysiące dopiero co wyprodukowanych aut.
Żołnierze wznosili wały przeciwpowodziowe, aby uchronić przemysłowe strefy - Lat Krabang oraz Banchan. Niestety i te miejsca zostały podtopione.
W Lat Krabang znajdują się 254 fabryki (w tym 49 japońskich), zaś w Bangchan jest ich 90. W obu produkuje się samochody i inne środki transportu, żywność, napoje oraz różnego rodzaju urządzenia elektryczne.
Kryzys może wpłynąć na dotychczasową reputację Tajlandii, jako atrakcyjnego kraju pod inwestycje zagraniczne z aż 7 strefami przemysłowymi. Według części ekspertów można było je uratować, gdyby wydano ostrzeżenia nieco wcześniej.
Niszczeją zabytki
Tajlandia straciła i wciąż traci wiele dóbr kultury. Woda wdarła się m.in. do miasta Ayutthaya, zaliczanego do światowego dziedzictwa kultury. Tamtejsi buddyjscy mnisi starali się za wszelką cenę uratować miejsca kultu religijnego. W innym tajlandzkim mieście, Nonthaburi, pod wodą sięgającą trzech metrów znalazło się prawie 300 świątyń.
Cierpią zwierzęta
Wielka woda zagrażała i wciąż zagraża zwierzętom. Nie wiadomo, jak wiele zginęło ich podczas powodzi, ale Tajlandczycy robią wszystko, by je ratować - zabierają z ulicy koty i psy...
Walka o Bangkok
Na początku 10-milionowa metropolia dobrze radziła sobie z powodzią. Niezmiennie działały dwa porty lotnicze.
Wielu mieszkańców Bangkoku zaparkowało swoje samochody na pasach awaryjnych dróg ekspresowych, które znajdują się na takiej wysokości, że woda ich z pewnością nie dosięgnie.
Ich ilość zablokowała w pewnym momencie transport humanitarny z Bangkoku do zalanych miejscowości. Władze skierowały samochody na inne, wyżej położone tereny, w tym na nowootwarte lotnisko.
22 października w centrum Bangkoku zostało zamkniętych 227 banków komercyjnych oraz instytucji finansowych.
Sytuacja z dnia na dzień coraz gorsza
23 października zaczęto informować o pogarszającej się sytuacji w Bangkoku. Coraz więcej dzielnic w stolicy Tajlandii postawiono w stan najwyższej gotowości. W sklepach brakowało podstawowych produktów.
Władze apelowały do mieszkańców o opuszczanie domów i przenoszenie się do specjalnie przygotowanych schronisk. Do niektórych przedmieść można było dotrzeć wyłącznie łodzią.
Pod koniec października w Bangkoku ewakuowano 800 więźniów. Równocześnie przewieziono w bezpieczne miejsce ponad tysiąc uchodźców do schroniska utworzonego na lotnisku Don Muang.
Do 6 listopada woda zdążyła zalać już piątą część Bangkoku. Ścisłe centrum miasta, chronione przez wały przeciwpowodziowe długości kilku kilometrów wydawało się bezpieczne. Pomimo to władze nakazały całkowitą ewakuację mieszkańcom ośmiu z 15 dzielnic miasta, a częściową - czterech innych. Łącznie ewakuowano dwa miliony osób.
W połowie listopada w Bangkoku nie było już ani jednego skrawka suchego lądu. Woda wdarła się nawet do najbezpieczniejszych, południowych rejonów stolicy. Problem w rejonie rzeki Chao Phraya
Największym niebezpieczeństwem dla stolicy Tajlandii była główna rzeka kraju Chao Phraya. Szukając ujścia na południe, do Zatoki Tajlandzkiej, niszczyła napotkane na swojej drodze wały przeciwpowodziowe. Na skutek niszczycielskiego działania rzeki zalane zostało między innymi gęsto zaludnione Don Muang, w którym znajduje się jedno z lotnisk. Mieszkańcy zostali ewakuowani ciężarówkami. Woda w wielu miejscach sięgała ponad 2 metrów.
Szacuje się, że 1200 osób zamieszkujących slumsy, usytuowane wzdłuż największej przepływającej przez stolicę rzeki Chao Phraya, zostało przeniesionych na tereny położone nieco wyżej.
Stare lotnisko Don Muang zagrożone
Na niektórych obszarach poziom wody powodziowej przekroczył 6 metrów. Mieszkańcy budynków położonych nieopodal lotniska Don Muang zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domów. Istniało tam realne niebezpieczeństwo podniesienia się wody, która w każdej chwili mogła uszkodzić wały przeciwpowodziowe i zatopić osiedla. Na terenie lotniska znajdowało się schronisko dla ponad 3 tysięcy ludzi.
Zamknięto też nowy port lotniczy Don Muang. Woda wdarła się na pasy startowe i całkowicie unimożliwiała ruch po płycie lotniska.
Władza odpowiada za taki stan rzeczy?
Powódź w Bangkoku stała się nieunikniona po tym, jak władze zdecydowały się na otwarcie bram odprowadzających wodę kanałów. To działanie wysokiego ryzyka, którego celem było odciążenie wałów chroniących miasto, znajdujących się na północy i odprowadzenie wody do morza. Zwiększyło ono jednak szanse wystąpienia powodzi w centrum miasta.
Premier Tajlandii, Yingluck Shinawatra, wraz z rządem została oskarżona o wysyłanie sprzecznych sygnałów dotyczących sytuacji powodziowej w kraju i bagatelizowanie zagrożeń. Natomiast gubernator Bangkoku, Sukhumbhand Paribatra, był wyjątkowo obcesowy, kiedy informował mieszkańców sześciu północnych prowincji, aby chronili swoje rzeczy i byli gotowi do ewakuacji.
Pomoc humanitarna
Do Tajlandii kierowana jest pomoc humanitarna. Do Bangkoku dotarły m.in. trzy chińskie samoloty z pomocą. W Transporcie znalazło się między innymi 259 poduszkowców, 150 pomp, filtry do wody, ponad 210 tysięcy namiotów. Rząd chiński przekazał też milion dolarów w gotówce.