Choć bilans huraganu Sandy poraża - w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie zginęły 133 osoby, a straty materialne są szacowane dziesiątkach miliardów dolarów - to zestawienie mogłoby być zdecydowanie bardziej tragiczne.
5 dni na przygotowania
O tym, że Sandy uderzy we Wschodnie Wybrzeże, ustalono 24 października, na pięć dni przed uderzeniem cyklonu. Ten czas pozwolił amerykańskim władzom na podjęcie środków zapobiegawczych przed nadejściem huraganu.
Dokładne prognozy
Dokładność prognoz dostarczonych przez satelity okołobiegunowe budzą podziw. Trasa huraganu Sandy nie należała do typowych. Zwykle cyklony na Atlantyku skręcają na wschód i rzadko docierają do Nowej Anglii. To właśnie satelity okołobiegunowe dokładnie przewidziały, że huragan uderzy między innymi w Nowy Jork. Dane dostarczone przez urządzenia geostacjonarne lokowały cyklon kilkadziesiąt kilometrów od lądu. Na grafice opublikowanej przez NOAA widzimy dokładnie, jak wyglądały pomiary dokonane przez satelity okołobiegunowe (lewo) oraz satelity geostacjonarne (grafika po prawej).
Skomplikowane przewidywanie aury
Meteorolodzy układają swoje prognozy na podstawie modeli numerycznych. Aby taki model funkcjonował poprawnie, potrzeba danych, które są dostarczane zarówno z ziemi, jak i z powietrza, wody i z Kosmosu. Informacje przysyłane są między innymi przez satelity, umieszczone na orbicie okołoziemskiej, które na bieżąco mierzą temperaturę czy ciśnienie, nawet w miejscach, na których nie ma żadnych stacji meteorologicznych.
Oczy na orbicie
Satelity meteorologiczne dzielą się na dwa rodzaje: geostacjonarne lub okołobiegunowe. Urządzenia geostacjonarne są w stałym położeniu względem ziemi na wysokości równika. Tymczasem satelity meteorologiczne na orbicie polarnej krążą na wysokościach niższych niż urządzenia geostacjonarne, są dużo dokładniejsze i przekazują obrazy w wysokiej rozdzielczości. Wysokość orbity satelitów okołobiegunowych wynosi 700-900 km nad powierzchnią Ziemi. Czas obiegu Ziemi to około 100 minut.
Autor: adsz/mj / Źródło: NOAA