Bogatszy, niż dotąd sądziliśmy, okazał się system satelitów Plutona, lodowej planety karłowatej na obrzeżach Układu Słonecznego. Astronomowie ogłosili właśnie odkrycie jego piątego księżyca. Tak jak wcześniej trzy inne, zaobserwowano go dzięki Kosmicznemu Teleskopowi Hubble'a, który "czyści" pole przed sondą Nowe Horyzonty.
Zespół astronomów pracujących przy Kosmicznym Teleskopie Hubble'a poinformował w środę o odkryciu kolejnego, nieznanego dotąd księżyca krążącego wokół Plutona. Tym samym liczba jego satelitów wzrosła do pięciu. Nowy satelita został oznaczony nazwą P5.
Układ orbit "jak w matrioszkach"
Naukowcy oceniają, że księżyc ma nieregularny kształt i ok. 9,6-24,1 km średnicy. Krąży wokół Plutona po liczącej ponad 93,3 tys. km średnicy orbicie, która prawdopodobnie posiada wspólną płaszczyznę z orbitami pozostałych satelitów w systemie Plutona.
- Orbity księżyców tworzą zgrabny, gniazdowaty układ, trochę jak w rosyjskich matrioszkach - opisuje kierujący zespołem badawczym Mark Showalter z Instytutu SETI w Mountain View w Kalifornii.
Bogaty system małej planety
Badacze Plutona są zaintrygowani tym, że taka mała planeta może mieć tak kompleksową kolekcję satelitów. Teraz próbują oni ustalić, w jaki sposób powstał i ewoluował system Plutona.
Aktualnie dominuje teoria, według której wszystkie księżyce są pozostałościami zderzenia Plutona z dużym obiektem z pasa Kuipera (pasa ciał niebieskich ciągnącego się na brzegu Układu Słonecznego, za orbitą Neptuna). Miało do niej dojść miliardy lat temu.
Małe obiekty czyhają na Nowe Horyzonty Nowe odkrycie będzie miało duże znaczenie dla nawigacji nowego statku kosmicznego Nowe Horyzonty, który według planów w 2015 roku ma dolecieć do systemu Plutona i rozpocząć jego badania. To właśnie dlatego astronomowie przeczesują ten rejon nieba przy pomocy potężnego Teleskopu Hubble'a - jego dokładne rozpoznanie pozwoli uniknąć potencjalnych zagrożeń podczas misji. Poruszający się z prędkością 48280 km/h pojazd może zostać uszkodzony nawet przez bardzo nieduży obiekt. - Odkrycie tak wielu małych księżyców pośrednio mówi nam, że w w systemie Plutona musi być wiele niewidocznych, małych cząstek - wyjaśnia Harold Weaver, fizyk z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa.
Cztery księżyce w sześć lat Największy księżyc Plutona, Charon, został odkryty w 1978 roku podczas obserwacji poczynionych w United States Naval Observatory w Waszyngtonie. W 2006 r. dzięki obserwacjom Teleskopu Hubble'a odkryto dwa dodatkowe małe księżyce - Nyksa i Hydrę. W 2011 r. odczyty z tego teleskopu pozwoliły dostrzec kolejny księżyc - P4.
Piąty księżyc wykryto na dziewięciu oddzielnych zestawach zdjęć wykonanych przez Teleskop Hubble'a w dniu 26, 27 i 29 czerwca oraz 7 i 9 lipca tego roku.
Chcą badać podczerwienią
Astronomowie już teraz planują kolejne badania Plutona po przeprowadzeniu misji Nowe Horyzonty. Chcą przeanalizować widma podczerwieni przy wykorzystaniu Kosmicznego Teleskopu Webba (planowanego następcę Hubble'a) do badania chemicznego składu powierzchni Plutona, a także jego księżyców i ciał znajdujących się na pasie Kuipera.
Autor: js/rs / Źródło: NASA