Rośliny owadożerne - kapturnica, muchołówka, rosiczka i dzbanecznik

● Rośliny owadożerne to mniej precyzyjna nazwa. Prawidłowo powinny być nazywane roślinami mięsożernymi. ● Do domu najczęściej wybierane są: kapturnice, muchołówki, rosiczki i dzbaneczniki. ● W Polsce występuje 14 gatunków roślin mięsożernych.

Na świecie opisano około 700 roślin mięsożernych. Liczba ta jednak ciągle się zmienia, ponieważ odkrywane są nowe gatunki, a inne przez degradację naturalnych siedlisk znikają z powierzchni Ziemi. Kwiaty owadożerne rosną najczęściej na terenach podmokłych, torfowiskach, bagnach, lasach tropikalnych, w pobliżu górskich strumieni czy w stojących zbiornikach wodnych. Rosną tam, gdzie dostępność składników mineralnych, które potrzebne są do życia typowym roślinom, jest słaba.Dlaczego rośliny owadożerne zjadają owady? Dzieje się tak dlatego, że w trudnych warunkach musiały znaleźć inny sposób na przeżycie. Łapią więc drobne zwierzęta. Są to między innymi pajęczaki, owady, mięczaki czy drobne kręgowce (mała żaba, mysz czy ryjówka). Z tego też powodu prawidłową nazwą tych roślin jest określenie „mięsożerne”, a nie „owadożerne”.

Na terenie Polski występuje 14 gatunków roślin mięsożernych. Reprezentują one cztery rodzaje: Aldrovanda, Drosera,  Pinguicula, Utricularia. Na terenie Europy natomiast opisanych zostało 37 gatunków roślin mięsożernych. Najwięcej jest ich we Francji i w Hiszpanii.

Rośliny mięsożerne można hodować w domu. Nie wolno ich jednak zrywać z naturalnego środowiska - wszystkie gatunki roślin mięsożernych występujące w Polsce są objęte całkowitą ochroną gatunkową. Wracając z egzotycznych krajów również nie możesz przywieźć roślin mięsożernych. Obowiązuje całkowity zakaz ich przywożenia.

Jeżeli zdecydujesz się na hodowlę w domu, pamiętaj, że są to wymagające rośliny. Trzeba bardzo uważać na przesuszenie i podlewanie odpowiednią wodą. 

Liście tej rośliny przekształcają się w woreczki z blaszką (wyglądającą jak kaptur), która je przykrywa. W zależności od gatunku kapturnice przybierają różne kolory, które są atrakcyjne dla owadów. Atrakcyjna jest dla nich również słodka ciecz, która znajduje się przy górnej krawędzi. Co ciekawe, wabią się na nią również mrówki. Jeżeli taki owad zbliży się za bardzo do worka, to do niego wpada i nie jest w stanie się z niego wydostać.

Kapturnica w domu. Do podlewania rośliny najlepsza będzie woda destylowana lub deszczówka. Należy ją podlewać nie w sposób tradycyjny, a wlewać wodę do podstawki, aby mogła podsiąkać od spodu. Kapturnice lubią jasne, słoneczne stanowiska (nie lubią jednak ostrego słońca). Pamiętaj o utrzymaniu wysokiej wilgotności powietrza. 

Jej liście (liście pułapkowe) podobnie jak w przypadku rosiczki układają się płasko na ziemi. Z liści wyrasta strzeliście pęd. Liście zakończone są podzieloną na dwie części blaszką, a jej brzeg uzbrojony jest w ostre zęby. W środku natomiast znajdują się cienkie włoski czuciowe. Kiedy ofiara dotknie jednego z tych włosków, obie połówki blaszki szybko się zamykają. Wtedy zaczyna się proces trawienia. który może trwać od około dwóch tygodni.

Muchołówka w domu. Lubi jasne, dobrze oświetlone miejsca. Podłoże powinno być stale wilgotne, podlewać należy miękką wodą - może być na przykład odstana woda. Muchołówka lubi też wilgotne powietrze, trzeba na to zwracać uwagę zimą, kiedy powietrze w mieszkaniu może być przesuszone.

Ta niewielka roślina o liściach, które ułożone są płasko na ziemi. Rośnie na torfiastych bagnach między innymi w Azji, Ameryce Północnej i Europie. Jej liście porośnięte są czerwonymi włoskami. Z włosków wydzielają kropelki przezroczystego lepkiego płynu, które błyszczą w słońcu. To właśnie one wabią owady. Kiedy owady usiądą na lepkim liściu, przyklejają się i umierają. Wtedy czułki rośliny zaczynają pochylać się w kierunku ofiary dopóki jej nie dotkną, a lepka ciecz zalewa ofiarę.

Rosiczka w domu. Lubi jasne i dość ciepłe miejsca. Temperatura nie powinna spadać poniżej 15 stopni Celsjusza, a dobre miejsce to parapet w kuchni, gdzie najczęściej pojawiają się różne owady. Rosiczkę należy postawić na podstawce, do której wlane będzie około dwóch-trzech centymetrów wody. Roślina ta lubi wilgoć. Trzeba też zwracać uwagę na używaną wodę - najlepiej, żeby była odstana lub destylowana.

Rośliny te mają liście o bardzo ciekawej budowie. Na końcu rozszerza się on i przyjmuje kształt dzbanuszka, który przykryty jest wieczkiem. To stąd właśnie taka, a nie inna nazwa rośliny. Dzbanuszki mogą mieć różną wielkość - od malutkich po naprawdę olbrzymie. Przyjmują one również intensywne kolory - zwykle żółte, które u wylotu zmieniają się w różowawy, liliowy, brunatny.

Takie kolory przyciągają owady, które znajdują u wylotu dzbanuszków słodką ciecz. Przy okazji wpadają do dzbanuszka-pułapki i tam umierają.

Dzbanecznik w domu. Rośliny te lubią jasne miejsca, ale światło powinno być rozproszone. Co ciekawe, trzeba pamiętać o dolewaniu wody do dzbanuszków, aby były pełne w jednej czwartej. Woda, której używasz do tego celu, powinna być czysta - może być woda destylowana. Warto zadbać o wysoką wilgotność powietrza, podlewanie powinno być umiarkowane.