Naukowcy z NASA byli oszołomieni, gdy skała, po której przejechał 30 maja łazik Curiosity, pękła, ujawniając coś, czego nigdy wcześniej nie widziano na Czerwonej Planecie: żółte kryształy siarki.
Łazik Curiosity od października 2023 roku bada region Marsa, który jest bogaty w siarczany - sole kwasu siarkowego, który są jednym z podstawowych składników naturalnych wód gruntowych i powierzchniowych. Ale tam, gdzie w przeszłości wykrywano minerały powstałe na bazie siarki - innymi słowy mieszankę siarki i innych materiałów - skała, którą niedawno rozłupał Curiosity, składa się z elementarnej, czystej siarki.
Siarka kojarzy nam się z zapachem zgniłych jaj (wynik działania siarkowodoru), lecz siarka elementarna jest bezwonna. Tworzy się tylko w wąskim zakresie warunków, których naukowcy nie powiązali z historią tego miejsca. Curiosity znalazł jej dużo - całe pole jasnych skał, które wyglądają podobnie do tej, którą rozkruszył łazik.
- Znalezienie pola skał zbudowanych z czystej siarki jest jak znalezienie oazy na pustyni - powiedział Ashwin Vasavada, naukowiec z NASA. - Nie powinno go tam być, więc teraz musimy to wyjaśnić. Odkrywanie dziwnych i nieoczekiwanych rzeczy sprawia, że eksploracja planet jest tak ekscytująca - dodał.
Badania Marsa
Chociaż siarkowe kryształy okazały się zbyt małe i kruche, by pobrać ich próbki za pomocą wiertła, naukowcy zdecydowali się na pobranie ich z pobliskiej skały. Po wykonaniu otworu w skale i zabezpieczeniu materiału, łazik pojechał dalej.
Jest to jedno z kilku odkryć dokonanych przez Curiosity w rejonie Aeolis Mons, na której podstawę łazik wjeżdża od 2014 roku. Każda warstwa góry reprezentuje inny okres marsjańskiej historii. Misją Curiosity jest zbadanie, gdzie i kiedy starożytny teren planety mógł dostarczyć składników odżywczych potrzebnych do życia drobnoustrojów, jeśli takie kiedykolwiek powstały na Marsie.
Żółte kryształy siarki znaleziono dokładnie w kanionie Vallis Gediz, jednym z najbardziej intrygujących pod względem geologicznym punktów Czerwonej Planety. Naukowcy uważają, że został on wyrzeźbiony przez strumienie ciekłej wody i gruzu. Przypuszczenia te sformułowane zostały na podstawie analizy kształtów rozrzuconych po nim skał - niektóre z nich są zaokrąglone jak skały rzeczne, zaś inne mają kanciasty kształt przywodzący na myśl suche, kamienne lawiny.
Źródło: NASA, phys.org
Źródło zdjęcia głównego: NASA/JPL-Caltech/MSSS