Które z tych ptaków są bardziej wybredne - sójki czy wrony?

Przeprowadzone przez brytyjskich naukowców badanie miało na celu lepsze zrozumienie mechanizmu opóźnionej gratyfikacji u wybranych gatunków ptaków. W jego ramach analizie poddano zachowania sójek zwyczajnych i wron brodatych. Naukowcy obserwowali, jak postępowanie ptaków zmieniało się w zależności od otaczających je czynników. Wyniki pracy opublikowano w środę na łamach czasopisma naukowego "PLOS One".

Zarówno sójki, jak i wrony wykazują się dużą inteligencją i zdolnością samokontroli. Oba gatunki należą też do tej samej rodziny krukowatych. Pomimo to przejawiane przez nie w obecności innych ptaków wzorce zachowań względem jedzenia diametralnie się od siebie różnią. Wrony są w takich warunkach bardziej cierpliwe i wybredne, sójki z kolei zadawalają się tym pożywieniem, które uda im się zdobyć jako pierwsze.

Jak naukowcy doszli do tego, które z krukowatych przejawiają większą zdolność do samokontroli? W tym celu przeprowadzili oni z każdym badanym osobnikiem trzy testy. Pierwszy z nich prowadzano wtedy, gdy ptak był sam. Wówczas prezentowano mu dwa rodzaje pokarmu - bardziej i mniej satysfakcjonujący. Sójkom podawano chleb i mącznika, a wronom - jabłko i mięso. Pokarm umieszczano pod przezroczystymi kubkami znajdującymi się na obrotowej tacy. Każdy ptak mógł wybrać pojawiającą się wcześniej mniej zadowalającą opcję lub poczekać 15 sekund na zbliżenie się w jego stronę opcji drugiej, lepszej.

ZOBACZ TEŻ: Ptasi móżdżek to mit. Wrony przeszły test pianki

Drugi z testów przebiegał w identyczny sposób, z tym że tuż przed pojawieniem się pokarmu gorszej jakości do pomieszczenia z testowanym osobnikiem wpuszczano innego ptaka niekonkurencyjnego gatunku. Również test trzeci przeprowadzono zgodnie z tym schematem, jednak w jego trakcie do pomieszczenia z badanym ptakiem wpuszczano konkurencyjnego osobnika. Badany ptak mógł więc sięgnąć po mniej smaczną, ale pewną przekąskę lub zaryzykować odebranie pożywienia przez konkurenta i poczekać na ulubiony smakołyk.

Podczas pierwszego testu wszystkie sójki i wrony czekały na lepsze pożywienie. Różnice w ich zachowaniach zaczęły się pojawiać dopiero w testach drugim i trzecim. Wrony, niezależnie od wszelkich okoliczności, decydowały się na odczekanie 15 sekund celem zdobycia lepszego smakołyku, nawet jeśli musiały zaryzykować odebranie go przez przebywającego z nimi w pomieszczeniu innego ptaka. Sójki nie miały w sobie tyle cierpliwości. Ich zdecydowana większość sięgała po mniej zadowalającą, ale pewniejszą opcję.

ZOBACZ TEŻ: Jeśli mewa ma do wyboru chipsy, sięga po te, które bardziej smakują człowiekowi