Środa. Słońce nad Bejrutem wschodzi o 5.53. Nad śródmieściem wciąż unosi się dym. Dzień ujawnia skalę zniszczeń po tragedii, która rozegrała się kilkanaście godzin wcześniej. Po największym porcie Libanu nie ma już śladu. Eksplozja całkowicie zmiotła go z powierzchni Ziemi.

Fala uderzeniowa powaliła okoliczne budynki, w dalszych dzielnicach powybijała okna i pozrywała balkony. Wstrząs można było odczuć nawet na Cyprze. 200 kilometrów od Bejrutu.

W katastrofie zginęło co najmniej 135 osób, a ponad 5 tysięcy zostało rannych. Setki tysięcy Libańczyków straciło dach nad głową. Dokładna liczba zaginionych nie jest znana. Wielu wciąż czeka na ratunek pod gruzami. Czas jest ich śmiertelnym wrogiem. Szanse na przeżycie maleją z każdą godziną.

Słowa bywają zawodne. Dramat wtorkowych wydarzeń najlepiej oddają zdjęcia: mężczyzny z wypalonymi oczami, stojącego bezradnie na środku ulicy, młodych chłopaków niosących bezwładne ciało kobiety, zapłakanych dzieci z twarzami wymazanymi krwią, domów obróconych w ruiny i miasta pogrążonego w chaosie.