Środa, 6 listopada 2024 roku, godziny wieczorne. Liderzy partii tworzących rządzącą koalicję - SPD, Zielonych i FDP (Wolnej Partii Demokratycznej) - spotykają się w Urzędzie Kanclerskim w Berlinie. Przez dwie i pół godziny prowadzą ożywioną dyskusję o tym, jak wyjść z politycznego impasu w obliczu coraz bardziej rozjeżdżających się stanowisk poszczególnych ugrupowań. Kością niezgody jest budżet na kolejny rok i różne koncepcje tego, jak załatać wielomiliardową dziurę w nim. Za chwilę okaże się, że dziura, także trudna do załatania, powstanie i w rządzie. Liderzy nie dochodzą do konsensusu, a po ich spotkaniu zdymisjonowany zostaje minister finansów Christian Lindner z FDP. Koalicja właśnie się rozpada.

Portal Politico napisze o "dramatycznym spotkaniu" liderów trzech partii, a wicekanclerz Robert Habeck z Zielonych powie, że to "wręcz tragiczny" wieczór niemieckiej polityki w sytuacji, kiedy kraj powinien pokazywać na zewnątrz "jedność i zdolność do działania w Europie". Dla kanclerza Olafa Scholza rozpocznie się sądny czas. Ruszy polityczne domino, które - jak wskazują na to sondaże na krótko przed wyborami - prawdopodobnie doprowadzi do zmiany rządu nad Renem, a być może i do osobistego upadku Scholza.

Według sondażu ARD-Deutschlandtrend z 6 lutego, opublikowanego m.in. przez Deutsche Welle, CDU/CSU może liczyć na poparcie 31 procent wyborców, a AfD - na 21 procent. Rządząca dotychczas SPD cieszy się zaufaniem 15 procent wyborców, a tuż za nią plasują się jej koalicjanci - Zieloni (14 procent). FDP, która w listopadzie opuściła koalicję, może liczyć na zaledwie 4 procent poparcia.

Jeśli w wyniku wyborów do Bundestagu, które odbędą się 23 lutego, Scholz będzie musiał opuścić fotel kanclerza, zostanie jednym z najkrócej utrzymujących się na tym stanowisku szefów rządu federalnego.