Płaszcz z ludzkiej skóry w Wiśle. Reporterzy odkrywają nieznane fakty o zbrodni sprzed lat

7 stycznia 1999 roku w porcie w centrum Krakowa sprawdzano pchacz, którego śruba dzień wcześniej się zablokowała. Okazało się, że blokował ją duży fragment ludzkiej skóry. Umiejętnie wypreparowanej.

Ta wstrząsająca sprawa pozostawała jedną z największych zagadek nie tylko polskiej, ale i światowej kryminalistyki.

- Zajmować się w ogóle zwłokami jest bardzo trudno, wiele osób nie jest w stanie tego robić - podkreśla dr Maciej Szaszkiewicz, emerytowany pracownik Instytutu Ekspertyz Sądowych w Krakowie. - A jeszcze tak wyrafinowane działanie, jak w tym wypadku miało miejsce, by odcinać członki, odpreparowywać skórę i szereg innych czynności, wymaga pokonania bardzo silnych oporów psychicznych i zwyczajnie wstrętu, obrzydzenia - dodaje.

- To musi być człowiek, który ma bardzo wysoką odporność na tego rodzaju bodźce. Taką odporność mają ludzie, którzy mają obniżony poziom lęku, wrażliwości, uczuciowości wyższej. Psychopaci - stwierdza dr Szaszkiewicz.

Ofiarę udało się zidentyfikować za sprawą jednego z pierwszych w Polsce przeprowadzonych dla policji badań DNA. Okazało się, że zdarta skóra i wyłowiona tydzień później noga należały do zaginionej dwa miesiące wcześniej studentki religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, 23-letniej Katarzyny Z.

Do dziś nie wiadomo, co działo się z Katarzyną Z. od zaginięcia do ujawnienia fragmentów jej zwłok. Jednak największą niewiadomą pozostawało to, kto dopuścił się zbrodni.

Dr Szaszkiewicz jest zdania, że osobę taką należy traktować w kategorii seryjnego mordercy. - Sposób działania, skomplikowanie jego działań przestępczych związanych z ofiarą, jest tak wysoki, że można myśleć, że bądź wcześniej dokonał już czegoś takiego, bądź dokona w przyszłości - wyjaśnia.

Przypadki rozkawałkowywania zwłok, a tym bardziej odzierania ich ze skóry, są bardzo rzadkie. Tymczasem już cztery miesiące po odnalezieniu szczątków Katarzyny Z. do Zakładu Medycyny Sądowej w Krakowie trafiły zwłoki mężczyzny z odciętą i oskalpowaną głową. Zabójcą okazał się syn ofiary, pochodzący z Kaukazu Władimir W. Tuż przed zatrzymaniem widziany był w masce wykonanej ze skóry ściągniętej z głowy własnego ojca.

- W jednym mieście w okresie pół roku dwukrotnie zdarza się takie samo działanie sprawcy. Nie budziło niczyich wątpliwości, że tamten sprawca kilka miesięcy wcześniej dokonał zabójstwa Katarzyny Z. - przyznaje dr hab. Tomasz Konopka, kierownik Zakładu.

- Nasuwało się, że może to był drugi etap tego samego sprawcy, z tym samym działaniem - dodaje dr Szaszkiewicz.

Jak jednak zaznacza, w przypadku drugiego morderstwa, dokonanego przez Władimira W., ustalonym czynnikiem była zemsta rodzinna. - Natomiast w przypadku Kasi (był to) przede wszystkim czynnik natury seksualnej - twierdzi.

Za zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem Władimir W. został skazany na 25 lat więzienia. Po kilku latach, na własną prośbę, przeniesiono go do więzienia na terenie Rosji. Jeśli miał coś wspólnego z zabójstwem studentki, możemy się już nigdy tego nie dowiedzieć.

Kluczem do rozwiązania zagadki mają być liczne ekspertyzy zlecone przez prokuraturę po wznowieniu śledztwa w 2012 roku. To wtedy ekshumowano utrwalone wcześniej szczątki Katarzyny Z. i zlecono ponowną sekcję zwłok. W ten sposób zdołano stworzyć trójwymiarowy model obrażeń, które otrzymała młoda kobieta, uwzględniający również urazy narządów wewnętrznych.

Dziennikarzom "Superwizjera" już w trakcie rozpoczętego kilka miesięcy temu dziennikarskiego dochodzenia udało się ustalić, że śledczy pod uwagę biorą jednego podejrzanego: Roberta J. Zbierając informacje na jego temat, spotkali się z jego ojcem Józefem J., krakowskim poetą. Józef J. Potwierdza, że jego syn to jeden z głównych podejrzanych w sprawie zabójstwa Katarzyny Z. Nie wierzy jednak w jego winę.

Józef J. mówi, że Robert trenował kulturystykę.

- Kiedy ćwiczył, to się poznał z jakimiś tam takimi, co też tam chodzą i ćwiczą. Doszło do jakichś nieporozumień. Powiedzieli, że mu przestrzelą kolana. Oni go wrobili i to było 19 lat temu, wtedy, kiedy gdzieś tu w Krakowie znaleziono nawiniętą na śrubę skórę jakiejś dziewczyny - opowiada ojciec. I powtarza: "19 lat go gnębią".

Robert J. nie pracuje, utrzymuje się z renty. Mieszka z matką w sercu krakowskiego Kazimierza. Reporterzy dotarli do jego mieszkania. Rozmawiając z nimi, stwierdził, że nigdy nie znał żadnej Katarzyny Z.

- Nie czytam gazet, nie mam internetu, nie mam telefonu komórkowego, a telefon stacjonarny jest odwieszony od wielu miesięcy. Jestem wyizolowany społecznie całkowicie - mówił. - Ja nic nie wiem - dodał.

Według informatorów reporterów "Superwizjera", Robert J. prowadził przed laty zapiski, które przejęła policja. Przewijały się w nich liczne imiona, nazwiska i adresy kobiet. Dziennikarze odnaleźli jedną z nich. Robert J. odwiedzał ją przez wiele lat, ostatni raz trzy lata temu, by poinformować o wznowieniu śledztwa.

- Do mnie przychodził ciągle, bo on by chciał mieć jakąś kobietę - opowiada. I dodaje, że z tego powodu między innymi chodził do solarium. - On miał jeszcze taką "schizę", że zawsze w okolicach Wszystkich Świętych po prostu dostawał czegoś takiego, taki się dziwny robił - mówi.

Katarzyny Z. w 1998 roku zaginęła niedługo po tym dniu.

- Wtedy przychodził do mnie, przynosił mi jakieś książeczki, modlitwy. Ja mówiłam: panie Robercie, pan to chyba świętym będzie. A on mówił: żeby pani wiedziała, co ja zrobiłem, to nawet gdybym całe życie to nosił, to nic to nie pomoże - opowiada kobieta.

Według niej Robert J. przynosił również listy, które miały pisać do niego poznawane kobiety. - Ja zaczęłam czytać i tam był opis - mówi. - Ja tego nie umiem teraz powtórzyć, ale to było tak straszne, właśnie o tym skórowaniu, o tym pieprzeniu, soleniu, czy ja już nie wiem. Że jak on by zdejmował tę skórę - twierdzi rozmówczyni reporterów.

Jej zdaniem, Robert J. jest "niesamowicie inteligentny". - To jest jakby jego zabawa, że cały świat jest głupi i "ja was wszystkich przechytrzę" - zwraca uwagę.

Dziennikarze "Superwizjera" dotarli także do kobiety, z którą Robert J. próbował związać się po zaginięciu Katarzyny Z. Ze strachu przed dawnym adoratorem nigdy nie zdecydowała się ona na współpracę z policją. Tylko reporterom zdecydowała się opowiedzieć o przeżyciach sprzed lat.

- Przedstawił się jako osoba bardzo inteligentna, o IQ powyżej sto osiemdziesiąt. Posiadał jakiś stopień, któryś dan, chodzi o pas w karate - wspomina. - Szukał kobiety na całe życie, która miała być dziewicą, miała mieć taką i taką naturę - wymienia.

- Dowiedziałam się, że był mechanikiem samochodowym. Opowiadał, że odrabiał służbę wojskową w szpitalu, tam był przy sekcjach zwłok - przypomina sobie.

- Z jednej strony miał pretensje, że coś takiego go spotkało, że został tam skierowany, a z drugiej strony on był tym podekscytowany - twierdzi.

Kobieta przypomina sobie jeszcze jeden szczegół. - Pan Robert coś takiego napomknął o jednej kobiecie, z którą łączyła go jakaś bliska więź. I na moje pytania na temat tej kobiety odpowiadał wymijająco. Dowiedziałam się, że wyjechała w góry, zostawiła go, nigdy nie wróci - mówi. Jak podkreśla, nie wiedziała, że Katarzyna Z. uwielbiała góry.

Dopytywana, czy w jej odczuciu Robert J. byłby zdolny zabić człowieka, kobieta odpowiada po namyśle, ale krótko: tak.

Okazało się, że Robertem J. organy ścigania interesowały się już blisko 18 lat temu. Dziennikarzom "Superwizjera" nie udało się ustalić, dlatego wtedy nie został zatrzymany. Dotarli natomiast do nieznanych śledczym faktów, które rzucają nowe światło na podejrzanego.

Jeszcze w latach 90. XX wieku - ustalili - kilka sąsiadek Roberta J. składało zawiadomienia na temat jego agresywnego zachowania. Jedna z nich miała być także molestowana seksualnie.

Wielu rozmówców dziennikarzy wspominało również o nagłym nawróceniu się mężczyzny po zaginięciu krakowskiej studentki. Choć Robert J. twierdzi, że nie znał ofiary, przez kilkanaście lat bardzo interesował się prowadzonym w sprawie jej zabójstwa śledztwem, widziano go również na grobie Katarzyny Z.

Według informacji "Superwizjera", mężczyzna pracował w przeszłości w prosektorium, gdzie zajmował się zwłokami, a także w krakowskim instytucie zoologii. Mógł tam obserwować proces preparowania skór ze zwierzęcych zwłok. Jak ustalili reporterzy, został zwolniony dzień po tym, gdy podczas swojej zmiany wymordował wszystkie doświadczalne króliki. Nie potrafił tego wówczas wytłumaczyć.

Uwagę dziennikarzy zwrócił jeszcze jeden szczegół. W czasie, gdy doszło do zaginięcia Katarzyny Z., mężczyzna mieszkał sam. Jak wspomina jego ojciec, Robert J. pewnego czasu nieoczekiwanie skuł w swoim mieszkaniu wszystkie kafelki w łazience i położył nowe.

Według kierownika Zakładu Medycyny Sądowej w Krakowie, taki nagły remont powinien "zapalać światło ostrzegawcze", ponieważ "tym, co najczęściej znajduje się jako dowód, jest krew". - Krwi się nie da całkowicie usunąć, wsiąknie między klepki podłogi, w szczeliny między płytkami, pod dywan - zwraca uwagę dr Konopka.

WIĘCEJ MATERIAŁÓW NA STRONIE "SUPERWIZJERA" TVN24.

Autor: mm//rzw / Źródło: Superwizjer TVN24