Porody domowe. Popularne na zachodzie, w Polsce wciąż na marginesie

Pani Marianna Szymanek pierwszą dwójkę dzieci urodziła w szpitalu, kolejną już w domu. Tłumaczy, że poród to dla niej powitanie dziecka na świecie, a nie kolejna medyczna procedura, dlatego chciała rodzić na własnych warunkach i we własnym mieszkaniu.

- Byłam pod opieką wspaniałych położnych, które patrzyły tylko na mnie, które tylko mną się zajmowały ja czułam się bezpiecznie czułam się traktowana z szacunkiem - stwierdza.

Wokalistka Reni Jusis też dopiero za drugim razem zdecydowała się rodzić w domu. I mówi, że to było niemal doznanie duchowe. - Czułam po tym, że mogę przenosić góry, że kobieta jest stworzona do rodzenia. To jest nasza kobieca siła - mówi.

O domowych porodach podobnie wypowiada się brytyjski odpowiednik Agencji Oceny Technologii Medycznych. O ile kobieta nie ma wcześniej wykrytych przeciwwskazań. Rodzenie w domach i w domach porodowych prowadzonych przez położne, ma być ich zdaniem podobnie bezpieczne. A do tego łączy się z mniejszą liczbą interwencji medycznych.

Innego zdania są polscy ginekolodzy. - Proszę sobie wyobrazić poród odbywający się na 10 piętrze wieżowca w Warszawie. I nagle ten poród przebiegający bez zakłóceń, staje się porodem patologicznym. Czy zdąży pan w ciągu kilkunastu minut dojechać do najbliższego szpitala. - mówi prof. Stanisław Radowicki, krajowy konsultant ds. ginekologii i położnictwa.

W Wielkiej Brytanii porody domowe są nie tylko refundowane, ale też odpowiednio koordynowane przez szpitale. W Polsce to wciąż margines. Na 370 tys. porodów rocznie, tylko 346 odbyło poza szpitalem, z asystą personelu medycznego (czyli w domu lub w domu porodowym).

Pierwszy dom porodowy powstał w Łomiankach. Kobiety są pod opieką położnych, które zapewniają, że zanim zakwalifikują kogoś do takiego porodu, muszą znać wyniki badań, przeanalizować dokumentację medyczną.

Autor: kło / Źródło: tvn24