Nieudany prezent na Mikołajki. Zwrot nie zawsze będzie możliwy

Zgodnie z obowiązującymi przepisami sprzedawca nie musi w każdej sytuacji przyjmować zwrotu. Inaczej niż w przypadku prawa do złożenia reklamacji, które przysługuje konsumentowi zawsze, zwrot towaru nie jest możliwy za każdym razem, gdy konsument tego zechce, np. rozmyślając się z dokonanego zakupu.

Jak podaje na swoich stronach UOKiK, według obecnych przepisów konsument ma 14 dni na zwrot towarów zakupionych przez internet lub podczas umówionej wizyty awizytora w domu konsumenta.

"Początek biegu 14-dniowego terminu na odstąpienie od umowy zawartej na odległość, np. przez internet, zależy od charakteru transakcji" - podaje UOKiK.

Urząd wyjaśnia, że w przypadku umowy sprzedaży pojedynczego towaru, termin należy liczyć od otrzymania towaru przez konsumenta lub osobę przez niego wskazaną.

Inaczej sytuacja wygląda w przypadku zamówienia kilku towarów, które były regularnie dostarczane przez określony czas. "Rozpoczęcie biegu terminu zależy od daty otrzymania przez konsumenta pierwszego towaru" - czytamy na stronach UOKiK.

Polityka zwrotów towarów zakupionych w sklepach stacjonarnych wynika z polityki sprzedaży sprzedawcy, a nie z obowiązków prawnych. Oznacza to, że nie we wszystkich sklepach sprzedawca przyjmie od nas zwracany towar, tylko dlatego, że się rozmyśliliśmy.

Aby pozostać konkurencyjnym na rynku znaczna część sprzedawców przewiduje jednak możliwość dokonania zwrotu. Warto jednak sprawdzić, czy dotyczy to naszej sytuacji - sprzedawcy umożliwiają zwrot towaru w określonym terminie i pod określonymi warunkami.

Najczęściej sprzedawcy ograniczają prawo do pełnowartościowego zwrotu, bez podania przyczyny, np. koniecznością posiadania paragonu lub warunkiem nierozpakowania towaru. Często wyznaczany jest także konkretny czas na zwrot, na przykład przez 30 dni od dnia zakupu.

Towar możemy również zwrócić, jeżeli jest wadliwy. Jak podaje UOKiK, podstawą reklamacji mogą być regulacje dotyczące odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu niezgodności towaru z umową albo gwarancja (o ile została udzielona).

"To do konsumenta należy wybór podstawy składania reklamacji – przedsiębiorca nie może tego narzucić lub zmienić decyzji konsumenta. Aby skutecznie dochodzić swych praw, konsument powinien znać specyfikę obydwu dróg reklamacyjnych" - czytamy w komunikacie UOKiK.

Niezgodność towaru z umową to tryb dochodzenia odpowiedzialności od przedsiębiorcy w związku z ujawnionym brakiem zgodności towaru z umową. "Jeżeli konsument składa reklamację na tej podstawie, podmiotem odpowiedzialnym jest sprzedawca i to do niego należy skierować pismo reklamacyjne. Dane sprzedawcy znajdują się m.in. na paragonie fiskalnym, który kupujący powinien otrzymać wraz z towarem" - czytamy.

"Niezgodność towaru z umową jest ustawowo uregulowanym sposobem dochodzenia roszczeń. Sprzedawca nie może odmówić przyjęcia reklamacji, jeżeli nie wynika to wprost z przepisów. Jeżeli kupiony towar jest niezgodny z umową, konsument może złożyć reklamację, w której określi swoje żądanie dotyczące doprowadzenia towaru do stanu zgodności z umową – przez naprawę lub wymianę – lub zwrotu całości bądź części wpłaconych środków – przez obniżenie ceny lub odstąpienie od umowy" - pisze UOKiK.

Z kolei gwarancja wskazuje obowiązki gwaranta i uprawnienia konsumenta w przypadku, gdy sprzedany towar nie ma właściwości określonych w oświadczeniu gwarancyjnym.

Odpowiednio skonstruowana gwarancja w szczególności powinna zawierać: "wyraźne stwierdzenie, że w przypadku braku zgodności rzeczy sprzedanej z umową kupującemu z mocy prawa przysługują środki ochrony prawnej ze strony i na koszt sprzedawcy oraz że gwarancja nie ma wpływu na te środki ochrony prawnej, nazwę i adres gwaranta, procedurę, której uprawniony ma przestrzegać, aby móc skorzystać z gwarancji, wskazanie rzeczy, których dotyczy gwarancja, warunki gwarancji".