Żył około 90 milionów lat temu. Paleontolodzy odkryli szczątki nieznanego gatunku dinozaura

Na terenach północnej Patagonii naukowcy odkryli szczątki szkieletu nieznanego wcześniej gatunku dinozaura Meraxes gigas. Gad ten żył około 90 milionów lat temu w okresie kredowym. - Szczątki są tak kompletne, że wiemy o nim prawie wszystko - powiedział Sebastian Apesteguia, paleontolog.

Czaszka Meraxes gigas jest jedną z najbardziej kompletnie zachowanych czaszek dużego mięsożernego dinozaura, jaką kiedykolwiek znaleziono. Gad ten żył około 90 milionów lat temu w okresie kredowym, ważył około czterech ton i mierzył 11-12 metrów długości.

- Meraxes jest ważnym odkryciem, ponieważ po raz pierwszy uzyskaliśmy bardzo kompletną skamieniałość karcharodontozaura. Szczątki są tak kompletne, że wiemy o nim prawie wszystko - powiedział Sebastian Apesteguia, paleontolog.

Potężne pazury i silne szczęki

Wszystkie dwunożne, mięsożerne dinozaury należały do podrzędu teropodów (Theropoda). Meraxes zaklasyfikowany był też do karcharodontozaurów. To rodzaj teropoda z rodziny Carcharodontosauridae, którego nazwa oznacza "jaszczur o zębach rekina".

Według paleontologa Juana Ignacio Canalego z argentyńskiej agencji badawczej CONICET w Muzeum Paleontologicznym Ernesto Bachmanna, czaszka Meraxes miała 127 centymetrów długości. Gad ten posiadał silne szczęki z zębami o długości około 15 centymetrów i największe pazury u kończyn dolnych spośród wszystkich teropodów. Pomimo dużych rozmiarów ciała jego kończyny górne miały zaledwie 60 centymetrów długości.

Nowo odkryty dinozaur został nazwany na cześć smoka z serii powieści "Pieśń lodu i ognia" amerykańskiego pisarza George'a R.R. Martina, autora "Gry o tron".

Naukowcy wciąż zastanawiają się, dlaczego u trzech niezależnych od siebie najważniejszych grup teropodów (karcharodontozaurów, tyranozaurów i abelizauroidów) wyewoluowały krótkie, mało przydatne drapieżnikom kończyny górne. Jak zauważyli paleontolodzy, wszystkie te grupy miały tendencję do zwiększania rozmiarów głowy i zmniejszania rozmiarów kończyn przednich, co sugeruje duże poleganie na czaszce przy chwytaniu zdobyczy.

Czytaj także: