Odkryto 19 tysięcy podmorskich wulkanów. "To po prostu oszałamiające"

Dno oceanu, podobnie jak ląd, charakteryzuje się dużą różnorodnością terenu. Pod wodą znaleźć można wysokie góry, które powstały w wyniku nachodzenia na siebie płyt tektonicznych lub erupcji wulkanów. Jak dotąd zaledwie jedna czwarta dna morskiego została zmapowana, co oznacza, że nikt nie wie dokładnie, ile gór podwodnych istnieje, ani gdzie mogą się znajdować.

Dlatego mapowanie podmorskich szczytów jest takie ważne? Ponieważ mogą one stanowić zagrożenie dla łodzi podwodnych. Ponadto brak wiedzy o tym, gdzie znajdują się podwodne góry, uniemożliwia oceanografom tworzenie modeli obrazujących przepływ wody morskiej na całym świecie.

W nowym badaniu opublikowanym niedawno w czasopiśmie "Earth and Space Science", zespół ekspertów postawił sobie za zadanie odkrycie i zmapowanie jak największej liczby podwodnych gór. Wykorzystał do tego celu dane z satelitów radarowych, w tym CryoSat-2 Europejskiej Agencji Kosmicznej. Twórcami publikacji byli eksperci z amerykańskiego Scripps Institution of Oceanography, uczelni University of Hawaii oraz japońskiego Chungnam National University.

Satelity nie "widzą" podwodnych gór, zamiast tego mierzą wysokość powierzchni morza, która zmienia się wraz ze zmianami w przyciąganiu grawitacyjnym, związanym z topografią dna morskiego. Efekt ten nazywany jest morskimi kopcami. W ten sposób udało się odkryć ponad 19 tysięcy nieznanych wcześniej wulkanów na całym świecie.

- To jest po prostu oszałamiające - powiedział David Sandwell, jeden z autorów badania w rozmowie z portalem livescience.com.

Niektóre podwodne kopce miały zaledwie 1100 metrów, co jest dolną granicą tego, co stanowi podwodną górę. Naukowcy uważają, że dzięki tej technologii będą w stanie oszacować wysokość innych małych podwodnych wulkanów z dokładnością do około 370 metrów.

Zdaniem ekspertów, podmorskie góry mają bardzo silny wpływ na głębinowe przepływy oceaniczne. Gdy prądy docierają do gór podwodnych, są wypychane w górę niosąc ze sobą zimniejszą wodę i mieszają się w nieznany sposób. Mapowanie takich prądów stało się bardzo ważnie, ponieważ oceany pochłaniają więcej ciepła i dwutlenku węgla z atmosfery, a słodka woda topnieje, ze względu na trwające zmiany klimatyczne.