Na Majorce znaleziono szczątki gorgonopsa

Zanim Ziemię opanowały współczesne ssaki, kroczyły po niej gorgonopsy. Te czworonożne drapieżniki o wydłużonych kłach posiadały wiele cech ssaków - były stałocieplne i posiadały zęby o różnych kształtach i funkcjach - ale składały jaja i nie miały małżowin usznych. Najmniejsze osiągały wymiary kotów domowych, ale te największe mogły być porównywalne z niedźwiedziami polarnymi.

Paleontolodzy szacują, że gorgonopsy żyły 270-250 milionów lat temu. Na łamach czasopisma "Nature Communications" opisane zostało znalezisko udowadniające, że ich historia mogła być znacznie dłuższa, niż nam się wydawało.

Szczątki prehistorycznego zwierzęcia odnaleziono w Banyalbufarze na Majorce. Na podstawie kości - od charakterystycznych "szablastych" kłów po niemal kompletny szkielet tylnej kończyny - naukowcy ustalili, że należały do osobnika mierzącego około metra długości i ważącego 30-40 kilogramów.

- Spora liczba kości jest zaskoczeniem - przekazał Rafel Matamales z Muzeum Nauk Przyrodniczych Balearów, główny autor artykułu. - Kiedy rozpoczęliśmy wykopaliska, nigdy nie sądziliśmy, że znajdziemy tak wiele szczątków tego typu zwierząt na Majorce.

Sama lokalizacja szczątków okazała się nietypowa. Dotychczas kości gorgonopsów odnajdywano w wyższych szerokościach geograficznych, a 270 milionów lat temu Majorka nie była wyspą, ale częścią Pangei. Znajdowała się blisko równika, na tej samej wysokości, co dzisiejsza Afryka Środkowa. Klimat tam był monsunowy, na przemian z porami mokrymi i suchymi.

Jeszcze bardziej zaskoczył badaczy wiek skamieniałości, szacowany na 280-270 milionów lat. Oznacza to, że gorgonops z Majorki jest najstarszym przedstawicielem swojej grupy, na jakiego ślad do tej pory wpadliśmy.

Naukowcy poświęcili sporo uwagi prawie kompletnej kończynie, która pozwoliła zbadać sposób poruszania się zwierzęcia. W przeciwieństwie do gadów, których nogi są szeroko rozstawione, u gorgonopsów były one ustawione bardziej pionowo, co ułatwiało bieganie. Zwierzęta te poruszały się zatem w sposób pośredni między gadami a ssakami. Szablaste zęby wskazywały natomiast na dietę zwierzęcia.

- Wiemy, że jest to zwierzę mięsożerne, jest to cecha wspólna dla wszystkich gorgonopsów na całym świecie. Szablaste zęby były powszechną cechą dużych drapieżników w ekosystemach - wyjaśnił Angel Galobart z Katalońskiego Instytutu Paleontologii, współautor badania.

Jak wyjaśnili badacze, odkrycie to jest znaczącym elementem układanki, który może pomóc rzucić światło na ewolucję i cechy najwcześniejszych przodków ssaków.