Odródki długoogoniaste, gdy osiągają dorosłość, szybko zaczynają gody, bo niewiele zostało im życia. Zarejestrowane na nagraniu ich "tańce" na powierzchni wody to coraz rzadszy widok w Europie. Kiedyś jętki tego gatunku były rozpowszechnione także w Polsce, ale ostatni raz zaobserwowano je u nas w latach 20. ubiegłego wieku.
Jętki, potocznie zwane także jacicami, to owady uskrzydlone związane zazwyczaj ze środowiskiem wodnym. Mają zróżnicowane rozmiary, a niektóre gatunki, w tym odródka długoogoniasta (Palingenia longicauda), mogą mierzyć nawet 12 centymetrów długości.
W przeciwieństwie do wielu innych gatunków jętek, dorosłe odródki nigdy nie oddalają się od wody. Latają bardzo nisko, a ich przysadki odwłokowe często dotykają wody lub ją omiatają. Ich zachowanie w locie nieco przypomina chaotyczny taniec.
Taki właśnie taniec zarejestrowano w okolicach rzeki Cisy, płynącej między innymi przez Słowację, Węgry i Serbię.
Dorastają, rozmnażają się, umierają
Dorosłe osobniki mają tylko kilka godzin na odbycie godów - umierają krótko po osiągnięciu dojrzałości. Po zapłodnieniu samice przelatują kilkanaście kilometrów i składają jaja na powierzchni wody. Te następnie opadają i osiadają na dnie. Po około 45 dniach zaczynają wykluwać się larwy. Zanim osiągną wiek dorosły, trzy lata spędzają zagrzebane w mule. W tym czasie przechodzą około 20-30 linień.
Obecność P. longicauda w okolicy akwenu wskazuje na to, że woda w nim jest czysta.
Owady tego gatunku są coraz rzadziej spotykane w wielu krajach europejskich. Odródki długoogoniaste ostatni raz zaobserwowano na terenie naszego kraju w późnych latach 20. XX wieku.
Autor: kw//rzw / Źródło: ENEX, tvnmeteo.pl